De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 9. Brieven 1252-1355

1340 Van hertog Georg van Saksen
Dresden, 25 januari 1523

Georg, bij de gratie Gods hertog van Saksen, landgraaf van Thüringen en markgraaf van Meissen betuigt aan de theoloog Erasmus van Rotterdam zijn vriendschap en gunst

Het vermoeden dat u, zeer geleerde Erasmus, had dat de brief^1. waarvan u ons opnieuw een kopie hebt gestuurd,^2. onderschept is, heeft u niet bedrogen.

1. Brief 1313.

2. Met brief 1325.

[p. 239]

Want tot nog toe is deze niet bezorgd; wat daarvan de oorzaak is, is ons niet duidelijk. Verder verbaast het ons geenszins dat u zich zo aan uw taak tegen Luther te schrijven onttrekt en deze afwijst, sinds wij gemerkt hebben dat u in zijn geschriften zoveel goede zaken, grotendeels ook zeer christelijke standpunten bent tegengekomen waar u bezorgd over bent, en dat u van mening bent dat men deze tragedie op geen enkele manier beter kan laten insluimeren dan door te zwijgen. Daarom en vooral omdat Luther met name ons gruwelijk heeft beledigd,^3. houden wij ermee op u verder aan te sporen tot dat wat u met zoveel redenen weigert. Dit om te voorkomen dat wij ervan beschuldigd worden op enige wraak uit te zijn of dat wij een steen tegen de stroom in rollen.^4. Als wij niet door u zelf waren geïnformeerd, zouden wij niet gedacht hebben dat u, hoewel u nu zoals ook vaak eerder, in het zuiden van Duitsland woont, de taal ervan niet beheerst^5. en dat het daarom geen zin had de pamfletten naar u toe te sturen. Toch vermoeden wij dat u deze met dezelfde gezindheid hebt ontvangen als waarmee ze verzonden zijn.

Het ga u goed. Uit onze burcht in Dresden, 25 januari in het jaar onzes Heren 1523

Aan onze getrouwe zeer geleerde theoloog Erasmus van Rotterdam

3. In een brief aan Hartmuth von Cronberg van maart 1522 had Luther Georg een ‘Wasserblase’ genoemd; in een preek van 7 maart 1522 omschreef hij hem als ‘einen Narren und närrischen törichten Fürsten’.

4. Vgl. Adagia 1340.

5. Zie brief 1313, noot 12.