De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 9. Brieven 1252-1355

1264 Aan Nikolaus von Wattenwyl
Bazel, 7 maart 1522

Erasmus van Rotterdam groet Nikolaus von Wattenwyl, proost te Bern

Zeer geachte vriend, omdat ik in een kort gesprek je vriendelijkheid had ervaren, kreeg ik, toen je van hier vertrokken was, zo'n bijzonder verlangen je te zien, dat ik van plan was naar Bern te gaan. Daardoor zou ik langer en meer van nabij van je zeer aangename gezelschap mogen genieten. Ik had in plaats van een rijtuig een heel aangename gids of gezel voor de reis gekregen,^1.

1. Toespeling op Publilius Syrus, Sententiae C 17.

[p. 42]

namelijk Henricus Glareanus, die tot mijn vreugde eindelijk uit Frankrijk naar ons is teruggekeerd. Maar ik mocht nog niet van de tredmolen hier weggaan. En als ik al de volledige vrij heid had gekregen, was het niet veilig mij op reis te begeven, zolang de kachels nog branden. Zelfs bij de geringste lucht daarvan word ik direct weer ziek.

De komst van onze vriend Glareanus heeft mij zoveel enthousiasme bezorgd dat het lijkt alsof ik weer tot leven ben gekomen. Ik denk dat de Zwitsers alleen al hierom een hart hebben, omdat ze deze man hoogachten. Want hij maakt zich als enige zeer verdienstelijk voor de jeugd van zijn volk door het zaad van een goede geest en een beschaafde opvoeding bij zijn landgenoten uit te strooien, zaad dat eens een zeer vruchtbare opbrengst zal leveren.

Ik stuur je de Paraphrasis in Matthaeum toe, als deze tenminste voor het vertrek van Glareanus voltooid is. Wanneer de kachels weer koud zijn geworden, zal ik je stad kunnen bezoeken. Intussen converseren wij door elkaar brieven te sturen. Het ga je goed.

Bazel, 7 maart 1522