De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 8. Brieven 1122-1251

1230 Aan Thomas Linacre
Brugge, 24 augustus 1521

Erasmus van Rotterdam groet Thomas Linacre, lijfarts van de zeer illustere koning van Engeland

Tot mijn grote verdriet hoorde ik van vrienden dat je gezondheid is achteruitgegaan, terwijl jij waarachtig bij uitstek iemand bent die het verdient noch door ouderdom noch door enige ziekte te worden getroffen. Maar aangezien we allemaal met dat voorbehoud ter wereld zijn gekomen en de schikgodinnen op geen enkele wijze te vermurwen zijn, moeten we proberen, voor zover mogelijk, zelfs na de dood onszelf te overleven.^1. Bovendien: zoals ouders met meer berusting uit het leven scheiden als ze zien dat hun kinderen een zekere welstand hebben bereikt, zo is het veel waard nu al, door te publiceren wat we in doorwaakte nachten tot stand brachten, als het ware een voorproeve te krijgen van hoe het nageslacht over ons zal oordelen.

1. Door boeken te publiceren, waartoe Erasmus Linacre in deze brief aanzet.

[p. 314]

Maar, als ik dat zo in alle vrijheid tegen je mag zeggen, jij houdt eindeloos die allergeleerdste pennenvruchten van je binnenskamers, zodat je het gevaar loopt niet voor behoedzaam en bescheiden door te gaan, maar voor wreed, omdat je de huidige wetenschap martelt door haar voortdurend te laten uitkijken naar je werken, en je haar zo lang het begeerde profijt van je boeken onthoudt. Misschien word je afgeschrikt door mijn voorbeeld.^2. Maar let er toch vooral op dat je, door al te ijverig mijn fout te vermijden, niet bij een andere terechtkomt. Weet dat ik altijd klaarsta om je elke gunst te bewijzen waar je van mijn kant op durft te rekenen. Het ga je goed, geachte en zeer geleerde vriend.

Brugge, Sint-Bartholomeusdag, 1521

2. Erasmus publiceerde veel en snel, met meer kans op kritiek.