De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 6. Brieven 842-992

946 Aan [Jan Briart]
[Leuven, ca. 22 april 1519]

Een zekere theoloog wordt hartelijk gegroet door Erasmus

Zeer geleerde leraar, ik zie dat dit gif van de laster dagelijks verder om zich heen grijpt en dodelijker wordt: zo evidente leugens werden over mij zonder enige schaamte verkondigd door een zekere x,^1. licentiaat, zoals ze hem noemen, eerst in Leuven, dan in Mechelen, kort daarop in Antwerpen. Ik zie geen andere oplossing dan dat jij in je wijsheid en met jouw gezag een eind maakt aan dit kwaad. Over de manier waarop dat gebeurt, was er overeenstemming met jou en met Van Dorp. Er is bij mij geen sprake van een knagend geweten omdat ik ooit met mijn boeken de christelijke vroomheid tegengewerkt zou hebben. Ik zou niet de oorzaak van onenigheid willen zijn, ik zal mijn uiterste best doen daartoe geen aanleiding te geven. Het was op uitnodiging van Latomus dat ik mijn ideeën tegenover de zijne plaatste;^2. ik deed dat met de grootst mogelijke zachtzinnigheid, zodat hij, tenzij hij een

1. Misschien de karmeliet Jan Robyns.

2. Zie brief 934, noot 2.

[p. 247]

lichtgeraakt iemand is, zich niet beledigd hoeft te voelen. Maar dit alles liever in een gesprek, als je zo vriendelijk wilt zijn een tijd te noemen. Christus' toorn mag over mij komen, als ik ergens op uit ben waarvan ik weet dat het Christus mishaagt. Iedere beschimping, zelfs zonder enige grond, zal ik dulden, zolang ik maar niet ten onrechte voor ketter word uitgemaakt, en dat is wat sommigen doen, zoals ik je in het gesprek duidelijk zal maken. Het ga je goed. [In het jaar 1515]