De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 6. Brieven 842-992

941 Aan Euricius Cordus
Leuven, 17 april 1519

Euricius Cordus, schoolmeester, wordt hartelijk gegroet door Erasmus van Rotterdam

Als je toch eens iedereen even makkelijk antwoord kon geven met brieven als met wederliefde! Ik zou het niet laten gebeuren dat ik in gedienstigheid de mindere zou lijken van wie dan ook. Nu ik evenwel, alleen, door zo velen word bestormd, ben ik gedwongen op het punt van de brieven te wijken; vooral omdat ik, behalve door de uitwisseling van brieven, die een niet gering deel van mijn tijd opslokt, ook verder door zoveel intensieve studie belast word; en dan reken ik nog niet eens al de moeite mee die ik besteed aan het weerleggen van de aantijgingen van lasteraars. Of ik enkelen, zoals je schrijft, won voor Christus, weet ik niet, hoewel velen mij om die reden dank brengen; in elk geval probeerde ik het, en als het toch waar mocht zijn dat ik mijzelf voor Christus won! Telkens weer wens ik ons Duitsland geluk als ik zie hoe het van dag tot dag steeds meer door de hogere literatuur getemd wordt en zijn woeste natuur aflegt.

Wat betreft de school die je in Erfurt opent, ik wens je veel voorspoed en zegen. Je zult de universiteit, om veel dingen beroemd, door je ijver nog beroemder maken. Je zult dat werk met nog meer enthousiasme doen, als je bedenkt dat na vorsten en bisschoppen niemand zich op een prachtiger manier verdienstelijk kan maken voor het land dan een schoolmeester, als hij het

[p. 242]

nog ongevormde verstand, dat nog alle eigenschappen kan aannemen, telkens een beetje toedient van een gezindheid die Christus waardig is, en van de soort literatuur die altijd bij voortreffelijke mensen in de smaak viel. Als je mijn raad wilt volgen, moet je meer moeite besteden aan het verbreiden van de hoogste wetenschappen dan aan het weerleggen van de vijanden ervan. In het heldere licht verdwijnen de gedrochten van de duisternis vanzelf wel. Doe Eobanus, die Ovidius van onze tijd, maar dan zedig en vroom, vooral de groeten namens mij. Het ga je goed, schrandere Cordus.^1. Leuven, in het jaar 1519. 17 april

1. Woordspel: ‘cordatissime Corde’.