De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 6. Brieven 842-992

876 Aan Justus Jonas
Leuven, 19 oktober [1518]

Erasmus van Rotterdam groet de zeer rechtschapen en geleerde heer Jodocus Jonas, zijn bijzonder dierbare vriend

Werkelijk, zeer geleerde Jonas, je zond me geen brief, maar louter liefde, louter vlammen van een hart dat liefheeft. Lieve hemel! Wat een bezieling toont je brief, hoe meeslepend is hij, hoe behandelt hij het onderwerp van alle kanten! Terwijl je mij probeert te beschrijven, ontwerp je een beeld van jezelf; terwijl je mijn welsprekendheid verheerlijkt, maak je je eigen welsprekendheid zichtbaar. Ik geef er niets om als iemand mijn geleerdheid of welbespraaktheid prijst; dit alleen maakt me serieus blij, als iemand door mijn boeken een beter mens geworden is, als mijn werken strekken tot eer van Christus. Het Enchiridion is een dezer dagen door Froben gedrukt. We hebben onder andere een uitgebreide voorrede aan de abt Volz toegevoegd. Maar met welke partij zal ik instemmen, mijn beste Jonas? Voor jou zijn mijn werken als goud; maar er zijn ook mensen die roepen dat ik geen verstand en geen goede pen heb,^1. dat uit mijn boekjes dingen worden gehaald die schadelijk zijn voor het geloof. Met hoeveel beschimpingen van fraters en theo-

1. Vgl. Horatius, Epistulae i, 4, 9.

[p. 122]

logen is mijn Nieuwe Testament gestenigd! Maar tot nu toe allemaal als ik er niet bij ben, niemand zegt een woord in mijn gezicht. Wat jullie aan mij toekennen wijs ik af, wat die lieden me voor de voeten werpen verafschuw ik. Ik ben dan ook vastbesloten geen van beide te geloven en met ongebroken geestkracht, met eer of schande, met een slechte of goede reputatie, naar mijn vermogen te proberen op te klimmen naar Christus, die het doel is. Neem me mijn beknoptheid niet kwalijk. Ik ben ziek terwijl ik dit schrijf en bovendien meer dan bedolven onder wat ik allemaal schrijven moet. Het ga je goed. Leuven, 19 oktober