De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 4. Brieven 446-593

570 Van Johannes Ammonius
Enghien, 6 april 1517

Johannes Ammonius aan Erasmus van Rotterdam, gegroet

Een priester genaamd Simon,^1. uit de familie van de eerbiedwaardige rechtskundige en schepen van Antwerpen, Jaspar van Halmale, maakte voor een nacht gebruik van onze gastvrijheid tijdens de vasten. 's Morgens onder-

1. Het is niet bekend om wie het gaat.

[p. 265]

vroeg ik hem over Erasmus - want mijn eerste onderwerp van gesprek zijn bijna altijd geleerden - en hij antwoordde dat Erasmus het goed maakte en in Antwerpen verbleef bij Pieter Gillis, een zeer verstandig man en eerste stadssecretaris, en hij voegde eraan toe: ‘Wij spreken dikwijls vertrouwelijk met hem, nu eens in ons huis, dan weer in het huis waar hij verblijft of nog dan weer ergens anders’. Waarop ik zei: ‘Wanneer er gelegenheid is, zoudt u hem alstublieft mijn groeten willen doen en wel met deze woorden als u het goed vindt: “Een kartuizer uit het klooster van de Kapel^2. groet u, Erasmus, omdat hij grote achting voor u heeft en hij vraagt u dringend om, als u ooit deze kant opkomt, zo goed te zijn naar de Kapel af te buigen en de broeders, die u zeer bewonderen, te bezoeken”.’

Dat was mijn groet, zeergeleerde Erasmus; als u het nogal brutaal vindt, verzoek ik u zo vriendelijk te zijn dat aan mijn enthousiasme toe te schrijven. Op een andere manier moet ik u immers niet lastig vallen, want ik weet wat u allemaal aan studie doet. Intussen zal ik goed over u denken, goed over u spreken, u het goede toewensen, voor u bidden - zoals ik tot nu toe deed - en daarmee de plicht van de vriendschap vervullen. Vaarwel, prachtig sieraad van onze eeuw en heb achting voor me als dat mogelijk is, omdat ik achting voor u heb.

De Onze-Lieve-Vrouwekapel bij Edingen, 6 april 1517

2. De Onze-Lieve-Vrouwekapel in Herne, gesticht in 1314, was de oudste kartuize van de Nederlanden.