551 Aan Andrea Ammonio
Antwerpen 11 maart 1517
Erasmus aan zijn vriend Ammonio, gegroet
Het is me nog niet duidelijk of je me terecht berispt of niet,Ga naar voetnoot1. maar je troost me in ieder geval met veel genegenheid en geleerdheid. Anders had ik zelfs kunnen aankomen met ‘als je in mijn schoenen stond zou je er anders over denken’.Ga naar voetnoot2. Als iedereen zo blind zou zijn voor Erasmus als jij, dan zou hij veel minder ongelukkig zijn. Voor je genegenheid jegens mij of liever gezegd je trouw schaam ik me, bij God, om je te bedanken. Deze weldaad lijkt me immers te groot voor een gewone dankbetuiging. En hoe zou ik dit kunnen vergelden? Toch zal ik daarnaar blijven streven, als mij maar tijd van leven gegund wordt. Over SixtinusGa naar voetnoot3. heb ik nog altijd dezelfde mening die ik altijd over hem heb gehad. Daarom zal ik met de hoop die jij me geeft moed houden. Ik word helemaal opgeslokt door de letteren, want ik ben met een paar dingen bezig die ik naar Bazel moet sturen. De koning van Frankrijk nodigt mij uit naar zijn land te komen en belooft me duizend florijnen per jaar. Ik antwoordde hem per brief op zo'n manier dat ik toch niets definitiefs antwoordde.Ga naar voetnoot4. Nu verlangen de theologen dat ik naar Leuven verhuis en een van hen biedt mij honderd florijnen uit eigen beurs aan. Van More zul je het hele verhaal beter horen. Vaarwel, mijn Ammonio en ga door je driewerf ongelukkige Erasmus te redden.
Antwerpen 11 maart
Ik ben een beetje verontwaardigd over al je bezigheden, die de muzen verhinderen je hele talent naar behoren in bezit te nemen. Ik zie dat ook More, die hiervoor standhield, in dezelfde storm wordt meegesleurd. Ik blijf mezelf altijd gelijk en ‘verkocht al mijn bezittingen voor de vrijheidshoed’.Ga naar voetnoot5. Nogmaals vaarwel.
1516
Auteursrechtelijk beschermd