De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 4. Brieven 446-593

539 Aan Andrea Ammonio
Antwerpen, 24 februari 1517

Erasmus aan zijn vriend Andrea Ammonio, gegroet

Je zult nauwelijks geloven, mijn Ammonio, hoe ik hier bijna ben opgeblazen door de nijd van de theologen. In Leuven slopen ze met getrokken zwaarden op me af in een samenzwering met Briart van Ath als aanvoerder, een vijand des te gevaarlijker omdat hij zich als vriend voordeed. Zij waren ook druk aan het stoken bij de vorst^1. om zijn gezag met dat van de paus^2. aan hun zijde te krijgen. Ten slotte ging ik zelf naar Leuven en verjoeg al die walm en sloot uiteindelijk grote vriendschap met zowel de belangrijkste als onbelangrijkste theologen. Aan het hof zijn hun kuiperijen, deels door de gunst van de aanzienlijken die een bijzonder grote hekel hebben aan alle theologen, deels door de hulp van de geleerden, en vooral door die van de bisschop van Chieti,^3. bedwongen.

Ik wacht al lang op het verlossende woord van Rome.^4. Als het niet zal lukken, zal Erasmus ten onder gaan als het laatste boontje van de rij^5. en dan blijft je niets anders over dan een grafschrift voor me te maken. Ik had zelfs

1. Karel v.

2. Leo x.

3. Gianpietro Carafa.

4. De dispensaties verleend in brieven 517 en 518.

5. Adagia iv, 4, 72.

[p. 212]

liever twee keer naar Rome willen gaan dan me hier af te pijnigen met die langdurige onzekerheid. Ik zeg dat niet om ook maar enigszins afbreuk te doen aan de goedheid die je me betoonde. Ik weet heel goed dat het niet aan jouw instelling ligt, maar aan mijn noodlot. Ik gaf Hieronymus in handen van de boekhandelaren, zodat ik het gebonden kon opsturen. Zij scheepten mij af met woorden, zoals gewoonlijk. Als je het nog niet hebt gekocht, zal ik het je sturen; afgezien daarvan, zal het geld dat je vraagt klaarliggen.^6. Ik zal je voor altijd dankbaar blijven voor deze weldaad. Haast je alleen me zekerheid te verschaffen voor Pasen en handel als ware Aesculaap. Als er iets gebeurt wat mijn zaak hopeloos maakt, zal het een deel van je goedheid zijn me zo spoedig mogelijk te bevrijden van ijdele hoop. Hoewel jouw karakter maakt dat ik niet wanhoop. Frankrijk biedt mij gouden bergen maar mijn handen zijn gebonden. Als je iets hebt wat mij tot leven kan brengen, stuur het dan via More, tenzij je een betrouwbaardere persoon kunt vinden. Vaarwel.

Antwerpen 24 februari 1516

6. Geld voor de aanvraag van de dispensatie.