De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 4. Brieven 446-593

[p. 86]

478 Van Andrea Ammonio
Westminster, 20 oktober [1516]

Andrea Ammonio aan Erasmus van Rotterdam, gegroet

Ik moest, in alle ernst, lachen omdat je ook ginds een mecenas^1. hebt gevonden en wel een die, zoals iedereen zegt, bij jullie vorst alles vermag; iets waarover we ons alleen maar vanwege jou kunnen verheugen. Wat de bisschopszetel betreft, ook al gebeurt er op het ogenblik niets anders, het is in ieder geval geweldig te zien dat zulke grote mannen je zo welgezind zijn. Ik feliciteer je daar van harte mee, vol goede hoop dat het lot niet langer zo onrechtvaardig zal omgaan met jouw talent, je geleerdheid en al je energie. Als de paus dezelfde bisschopszetel aan jou geeft, denk ik dat je dat eerder aan jezelf te danken hebt dan aan de aanbeveling van de vorst. Ik ben echter bang dat dit een obstakel vormt: de paus zal er niet aan twijfelen dat de gunst van de vorst voor jou duurzaam zal zijn en binnenkort van zijn recht gebruik zal maken om je aan een ander bisdom te helpen. Mocht hij dat niet doen, dan hoop ik dat de paus het hem zelf vraagt, want hij wil je graag, dat weet ik zeker, geëerd zien, maar liever op andermans dan op eigen kosten. Ik heb hem en de heer van Worchester geschreven^2. kort na je vertrek.

Ik vind het verstandig dat je deze winter in Brussel blijft, enerzijds om de ergernissen van de Leuvense schoolmeesters te ontlopen, anderzijds om je dikwijls in het licht van het hof te vertonen, je vrienden weer aan je bestaan te herinneren en een zuchtje op te vangen van de fortuin, die je toelacht. Je kunt jezelf en het vaderland meer tot nut zijn als je wat dichter in de buurt van jullie Jupiter^3. wilt verkeren. Het zal geen langdurig werk worden, en ik vind ook dat je er iets voor over moet hebben en iets van je studietijd moet opofferen, om voor de rest van je leven je comfort en waardigheid veilig te stellen. Ziedaar de raad van een hoveling.

Als je die wolf^4. los laat, wat je naar mijn oordeel zonder gevaar kunt doen, dan wacht hem zeker het einde van Euripides.^5. Hij jaagt de reputatie na dat

1. Jean Le Sauvage.

2. Brief 466 aan Silvestro Gigli.

3. Bedoeld is Karel v.

4. Maarten van Dorp.

5. Volgens verscheidene antieke bronnen kwam Euripides aan zijn einde door te worden verscheurd door honden. Zie o.a. het anonieme, Griekse Leven en afkomst van Euripides 122; Aulus Gellius, Noctes atticae xv, 20; Valerius Maximus, Facta et dicta memorabilia ix, 12, ext. 4.

[p. 87]

men zegt dat hij met Erasmus in het strijdperk is getreden. Maar blijf met je nagels af van die schurft; hoe meer je hem krabt, hoe meer je hem prikkelt. ‘Werp die wolf voor de raven of de honden.’^6.

Ik ben blij dat Hieronymus bij jullie is aangekomen, want ik weet dat het dan binnenkort naar ons wordt verscheept. Daarom moet je me nu zelfs geen pagina toesturen. Ik overhaast niets, want ik heb zelfs niet genoeg tijd om twee keer per maand Cicero te lezen.

Wil je een nieuwtje? De Zwitserse kardinaal van Sion^7. is hier aangekomen. Ik heb een toespraak tot hem gehouden en het leek mij een verstandige, ijverige, scherpe, welsprekende en sterke man en heel erg een theoloog. Met More gaat het uitstekend. Doe de hartelijke groeten aan Tunstall, ik ben blij dat je zoveel met hem omgaat. Ik zou me gelukkig prijzen als ik bij jullie gesprekken aanwezig kon zijn. Zorg goed voor jezelf, mijn dierbare Erasmus.

Westminster, 20 oktober [1514]

6. In het Grieks in de tekst; zie Adagia ii, 1, 96.

7. Matthäus Schiner.