De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 3. Brieven 298-445

414 Aan Andrea Ammonio
Sint-Omaars, 5 juni [1516]

Ik ben erg blij dat de bedoelde persoon uit de koninklijke kerker is vrijgelaten;^1. als dat ook voor jou een goede zaak is, ben ik dubbel blij. Ik waardeer Colet's waarlijk christelijke gezindheid ten zeerste, want ik hoor dat de persoon alleen door zijn hulp bevrijd is; en dat terwijl die ander, altijd door Colet beschouwd als een van zijn beste vrienden, de kant van Colet's tegenstanders koos toen deze in het nauw werd gedreven door de laster van bisschoppen, hoewel toen reeds zijn vriend.^2. Ik heb de brieven die ik aan Leo en de kardinalen schreef, uitgegeven, maar dan wat uitvoeriger. Als er al op

1. Een verwijzing naar het kanselierschap dat Warham had neergelegd; zie brief 388.

2. Zie brief 270, noot 2.

[p. 244]

gereageerd is, of als er iets anders is wat ik behoor te weten, schrijf me het dan alsjeblieft via deze Peter Eenoog, die ik daarvoor op eigen kosten naar Engeland heb gestuurd en die meteen daarna naar mij zal terugkeren. Een plotselinge koortsaanval verhindert mij de oversteek te maken; bovendien heb ik reden om binnen enkele dagen Karel een beleefdheid te bewijzen.^3. Het gebied van de Boven-Rijn kwam me in elk opzicht zo aanlokkelijk voor, dat ik het erg jammer vind het zo laat te hebben leren kennen. De bisschop van Bazel, een overigens zeer sober man, naar men zegt, onthield mij geen enkele eer; hij bood me geld aan, een goede positie en dwong me een paard als geschenk aan te nemen, dat ik meteen na het verlaten van de stad weer voor vijftig goudstukken had kunnen verkopen. Maar laat ik wachten met voor Thraso te spelen tot ik je weer een keer zie. Vaarwel en schrijf me althans hoe het met je gaat.

Sint-Omaars, 5 juni [1513]

3. Erasmus wilde ongetwijfeld een audiëntie verkrijgen om aan Karel zijn Vorstenspiegel aan te bieden.