De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 2. Brieven 142-297

266 Aan Adolf van Veere
Londen, herfst 1512

Adolf van Veere, zoon van Anna van Borselen, maakte in deze tijd furore aan het Brusselse hof. Erasmus probeerde met deze brief de betrekkingen te herstellen in de hoop op steun.

Erasmus aan de Doorluchtige Prins van Veere, Adolf

Duizendmaal gegroet, zeer illustere prins. Al sinds lang probeer ik naar u toe te snellen, maar ik word nog steeds weerhouden door de edelmoedigheid van verschillende mensen jegens mij, met name van de aartsbisschop van Can-

[p. 208]

terbury.^1. Lord Mountjoy, de gouverneur van Ham, die erg op u gesteld is, begunstigt in deze onrustige tijden altijd uw familie en helpt hen zoveel hij kan.^2. Ik kan niet zeggen hoeveel pijn het me doet dergelijke maatschappelijke troebelen te zien ontstaan, zonder dat iemand er iets tegen doet. Ik betreur het nog meer dat ons vaderland langzaam wordt meegezogen in deze ellende, dat immers al zo lang door oorlogen niet alleen geteisterd, maar zelfs bijna gewurgd werd. Och, kon ik maar veilig aan deze brief toevertrouwen wat ik denk over deze gebeurtenissen.

Hoe vaak heb ik het betreurd niet met beide handen de kans te hebben aangegrepen die u mij drie jaar geleden^3. in Leuven bood! Maar in die tijd brachten grote verwachtingen en de gouden bergen van Engeland mij het hoofd op hol. Maar de Fortuin heeft mijn hanenkam neergedrukt. Als men me nu ginds een middelmatige positie aanbiedt, wens ik met Odysseus de rook van mijn vaderland te zien opstijgen.^4. Ik vraag u de u al zo lang toegewijde Erasmus te helpen; u kunt het en u wilt het evenzeer, als u het maar niet vergeet. Vaarwel.

Londen, 1512

1. William Warham.

2. In 1512 trof Engeland voorbereidingen voor een inval in Picardië. Als commandant van kasteel Ham kon Mountjoy hulp bieden aan Adolfs kasteel Tournehem.

3. Waarschijnlijk op Erasmus' terugreis van Italië.

4. Homerus, Odyssee i, 58.