De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 2. Brieven 142-297

170 Aan Jacob Voecht
Sint-Omaars, 2 juli [1502]

Erasmus aan zijn vriend Jacob Voecht, gegroet

Het is de bedoeling van de abt dat Dismas en Anton^1. volstrekt niet meer in contact komen met hun moedertaal. Bij jou is het zo dat je niet wilt leven

1. Waarschijnlijk Anton, de derde zoon van Jan iii van Bergen.

[p. 62]

zonder landgenoten om je heen. Daarom gelast hij, op raad van Anton van Luxemburg, die het beste met jou voorheeft, en op die van mij, dat zij weer terugkeren naar het gezin van meester Jacob Daniel.^2. Wil jij, mijn beste Jacob, er toch met je gebruikelijke toewijding voor zorgen dat de jongelui daar zo goed mogelijk en zo veel mogelijk in overeenstemming met de wil van de abt, die je niet ontgaat, worden geplaatst? Ik vertrouw erop dat Augustijn hetzelfde zal doen.^3. Deze gedistingeerde en vriendelijke prelaat zal jullie beiden daar zeer erkentelijk voor zijn.

Ik heb via de koerier Cornelis aan Augustijn geschreven over mijn wederwaardigheden. Wie twijfelt eraan dat, nu Batt is overleden, ook Erasmus gestorven is? Bovendien gaan al mijn andere zaken zo slecht als maar mogelijk is. De enige hoop op redding ligt in moed. Vaarwel, ook voor Augustijn, die, naar ik hoor, bij jou intrekt.

Vanuit Sint-Omaars, 2 juli [1498]

2. Het lijkt erop dat Dismas weer werd ondergebracht bij de familie Daniel, waarvan Erasmus zo'n somber beeld had geschetst in brief 137.

3. Augustijn nam zijn rechtenstudie weer op in Orléans in 1502.