De kroniek van Abel Eppens tho Equart

Van die belenunghe der pastoerscappen in Nederlandt.

31 Cap.

Wij achten ock neit sonder reeden twesen, dat alle die besorgunghe van pastorien offte parochien der kercken in ider styfft solen uthgedielt worden dorch den bisscop van⁺ ider plaetse offte styffts, nochtans onder sulcken moderatie, dat nener bisscop sal gheorlofft wesen emandt to belenen sodanigen parochien offte kercken, offte he sal eerst wesen onderfraget up concilium van Trent³⁾ und dan bevonden bequaem twesen van den paestoersche sorge tdragen, van die olderingen twe doctoren in der theologiae und enen canonist als canoniken des hoeffkerckes, soedath die Koninclicke Catolicke Majestaet bereidt ys, sijn recht van lenen

+ fol. 8^v.

3) Namelijk over de canones van Trente en hun toepassing in de Kerk.

[p. 25]

to vergeven to ontwicken, waer myt he voele dergelicke kercken overgyfft, soe ock die andere collatoren und ock ju Pawstlicke Hillicheit van hoer recht affstaen. Soe overst tswaer schijnet twesen dat recht van lenen to vergeven anderen tbenemen, laet het sijn ten mynsten tot des kercken besten offte meer nothwendicheits gesloten, dat nemant, myt wat kercke he belenet wordt in dusse provintyen van Nederlant, worde togelaten tot enige besorgede benefitium, offte he sij tvoeren ondersocht und bequaem betonden dorch den voergenoemde heren theologanten und den canonisten, hetsie he tvoren tom hoegsten hebbe belovet, dat he persoenlicken in die plaetse des parochiaschen kerckes will overblijven¹⁾.

1) Het spreekt van zelf, dat de decreten van Trente de oude patronaats- en collatierechten niet konden opheffen. Zij bleven dan ook overal in de Ommelanden gehandhaafd, ook na de Reformatie.