Tondalus' visioen en St. Patricius' vagevuur (2 delen)
(1914-1917)–H.J.E. Endepols, René Verdeyen– Auteursrecht onbekend
[Folio 18a]
| |
Mit groten gheruchte trecten si den ridder van daer Ende si quemen tot eenre herde weder riviren die al stanc Die al over dect was mit eenre vlammen van swevele. ende vol van eenre veelheit van duvelen Ende si segheden hem. du salt weten. datte helle onder dese bernende rieviere is. Over dese riviere de men sach lach ene brugge Ende die duvels segheden toe den ridder. du moetes over dese brugge gaen. ende wi solen storme ende winde maken. ende werpen di in dese riviere. ende onse ghesellen die daer in sin. solen di gripen ende versinken di in die helle Ende wi solen di ierst prueven. hoe seker het is daer over te gane. Ende sie helden sine hant ende streken sie op [...] die brugge. Want d[r]ie pijnlike dinge waren op dese brugge die seer ontsienlic weren. den ghenen die daer over ghengen. Dat ierste was dat si soe glat was al had se oec harde breet gheweest. dat mender niet. of nauwe den voet had moghen vast op setten. Dat ander is. sie was soe smal. dattet scheen datter niement | |
[Folio 18b]
| |
in gheenre manieren of nauwe op solde moghen staen of gaen. Dat dorde [...] was. si genc soe hoghe. ende soe steygher op in die lucht. dattet was verveerlic an te siene. Mer nochtant seghensie. wilste ons consentiren dattu weder kierst. soe machstu van desen anxten seker toe dinen lande weder keren. Ende die ridder cristi. dachte in hem selven. van hovele anxten hem sijn goedertieren voerspraec verloset had. ende hi anriep weder sinen name. ende begonde al meckelic op die brugge te gane. ende hi en vuelde ghene gladicheit op die brugge. ende genc vaste in onsen heren betruwende. Ende soe hi hogher op quam. soe hi die brugge wider vant. Ende siet. allentelen wies die brugge soe seer. datter wel twe kerren die ene beneffen [...] die ander solde hebben ghevaren. Mer die duvelen die den ridder daer ghebracht hadden. ende die niet voert gaen en mochten. sie bleven staende ten voeten vander bruggen. omme tontbeiden datte ridder vallen solde. Ende doe si seghen dat hi vromelic overgenc | |
[Folio 19a]
| |
dsoe vervolleden si soe die lucht mit roepene. datten ridder dat swaerre ende eyseliker dochte. dan enighe pine die hi [...] voer gheleden had Ende doe hi sach dat sie staende bleven. ende niet voert en mochten gaen. so ghedachte hi sijns goedertieren leyders. ende genc te sekerliker voert [...] wert. ende die duvele liepen op der rivieren. ende worpen hare haken na hem. Mer hi genc over onghesericht van hem. Ten lesten ghenc he sekerlic voert. ende sach die wijtheit der bruggen soe seer wassen. dat hi nauwe an beiden tsiden conde dat water sien |
|