Tondalus' visioen en St. Patricius' vagevuur (2 delen)

Vander mueren van preciosen stenen Ende vanden ix choren der engelen

ALs sij voert ghegaen waren. Soe saghen |165a sij een muere Die in hoecheiden. In schoenheiden ende in claerheiden. ongelic boven alle die anderen voerghenoemt was Want sij was vanden alren precioesten steenen wael ghemaect [...] van manigerhande verwen, in golde gelacht alsoe dattet scheen. dat die muere golt voer morter hadde Ende die stene der muren waren Cristal [...] Crysolitus. desen ende desen geliken stenen was die mu[...]re blinckende Ende verweckende der geenre gedachten die se sagen totter mijnnen hoers scheppers Ende doe sij doer die muere waren gegaen. Soe sagen sij waerlic. dat nye oghe en sach. noch ore en hoerden. noch

[fol. 165b]

in menschen herten nye op en clam. dat god hevet bereit den genen die hem mijnnen. Want sij sagen daer die negen chore der engelen. Dat is die engelen. Archengelen ende princen. Die moegentheiden. Crachten. Ende heerlicheiden Die thronen Cherubin. ende Cheraphin. Ende sij hoerde oec onseggelike worde. die geen mensche spreken en mach. Noch en sint hem gheorloft te spreken Doe sechde die engel totter zielen. Dochter, hoer ende sie ende neighe dine oren. ende vergete dat volc ende dat huus dins vaders. Want die coninc hevet begeert dine schoenheit. wat mach ic seggen Een iegelic die mach weten hoe grote mijnlicheit. Hoe grote vroude Hoe groete weerdicheit Ende

[fol. 165c]

hoe ghedaen hoecheit dat is te wesen inder engelen chore Ende toe ansien dat lovelike getal der patriarchen ende der propheten. Ende dat blinckende heer der mertelaren Te hoeren der joncfrouwen nyen sanc Te aensien dat gloriose choer der apostelen Ende toe [...] verdienen dat ghe\selscap der confessoren Ende dat boven allen blijtscappen gaet den genen die dat broet der engelen ende alre creaturen leven is. toe gevoelen vriendelic ende guedertieren. Vander stat daer sij doe in stonden mochten si sien. niet alleen alle die glorie die sij voer gesien hadden. Mer oec die tormenten vanden voersechden pinen Ende dat ons meer verwon\dert.

[fol. 165d]

soe mochten si sien alle die rontheit vander werelt. Als onder een radie vander sonnen. Want van allen creaturen en mochten den niet sijn verborgen. dien dat te samen eens verleent is te sien den scepper alre dijnc. Ende mit wonderliker manieren. doe sij stonden in die selve stat daer sij te voeren in stonden sonder hem om te keren ter ander sijden Nochtant soe saghen si se alle vander selver stat die voer hem ende achter hem waren Deser zielen en was niet alleen ghegeven te sien. mer oec konst die sij niet en hadde Alsoe dat sij niet en behovede yement meer te vragen mer sij wiste apenbaerlic. ende al geheel als sij wolde