Tondalus' visioen en St. Patricius' vagevuur (2 delen)
(1914-1917)–H.J.E. Endepols, René Verdeyen–
Auteursrecht onbekend
[Folio 145d]
| |
back oven Ende daer uut quam een vlamme die dusentich screden [verre] verbrande alle die zielen die sij vant Mer dese ziele die in enen dele alsulke pine gheleden hadde. sij en wolder in geenre manieren nare gaen Ende hier om sechde sij totten engel die sij leide. Wat sal ic onselige doen. Siet, wij maken der poerte der doot ende wie sal mij verloessen Die engel antwoerde Du salste verloest werden van deser butenster vlammen Mer du salste int huus gaen daer sij uut coemt Ende doe sij daer naerre quamen. soe saegen sij int mijddel der vlammen staen voer die poerte die duvelen die pijnres | |
[Folio 146a]
| |
Mit bilen. mit messen. mit sagen. mit retscapen an beiden sijden scerpe. mit beitelen. mit houwelen. ende mit sekelen die alte scarp waren. Mit speeten, mit spaden. ende [mit] anderen reitscappen. daer sij mede villen mochten of onthoefden of leede med af slaen Ende in hoeren handen was een groet deel zielen die alle dese dingen leeden die wij voer genoemt hebben Ende doe dese ziel sach. dat alle dese pijnen meere waren voel. dan alle die anderen die sij voer gesien hadde Doe sprac sij totten engel Here, ic bid oft di genoeget, verloese mij allene van desen pinen ende ic gheve di orlof dattu mij leveren salste | |
[Folio 146b]
| |
den anderen pinen. daer wij hier nae toe comen sullen Doe sechde die engel Dese pine is meerre dan alle die anderen die du voer ghesien heves. Nochtant salstu een pine sien. die boven alle manieren van pijnen geet Ganc, sprac hi. in dese pine. Want verwoede honde ontbeiden ende verwachten dijnre toecomst daer en bijnnen Ende die ziele wart alte male bevende. ende van bedruckenisse machteloes, sij bat den engel mit alre beden die sij mochte dat si dese tormenten ontgaen mochte. Mer sij en mochtes hem niet af bidden Ende doe die duvelen sagen dat hem dese ziele ghe\gheven | |
[Folio 146c]
| |
was. soe liepen sij om hoer. ende veronweerden sij mit groten verwiten die sij hoer deden Ende mitten voersechden reitscapen slogen si se [te stucken]. ende aldus worpen sy se int vuer. Wat sal ic seggen vanden ghenen. die binnen desen huusse waren Want daer bijnnen was weyninghe, druefheit ende rouwe. versuchtinghe, krysselinge van tande. ende ghestadich vuer. Mer van buten macte men vast vuer. Daer was altoes giericheit ynne die niet en mocht vervult werden Noch daer en mocht niet versadet werden die grote gulsicheit Sij worden daer oec alte seer ghepint in | |
[Folio 146d]
| |
hoere schemten. Mer tegen die schemelheit. ende omlanc sachment kremelen van wormen Ende niet alleen inder wereltliker mannen ende wijven scheemte. Mer oec dat swaerre is ende ic sonder druefheit niet seggen en mach. men mach et oec vanden ghenen. die in den schijne der geestelicheit leveden. hoe wredelick de wormen daer in ghingen, alsoe dat sij an alle sijden soe moede waren van pinen. dat geen crachte en mochte ghenoech wesen om dat te lijden. Manne noch wijve. noch gheen abijt en was onghepijnt van desen tormenten Ende des ic mij ontsie [te segghen, daer toe dwinget my die mynne. Dat cloesterlic abijt van mannen ende wijve was in desen tormenten Ende] die schenen te wesen vanden | |
[Folio 147a]
| |
heilichsten religiosen die ordelde [...] men te wesen weerdich van meerre pijnen ¶ Doe dese ziele dese tormenten. ende deser gelijc die ongel[...]ic sijn lange geleden had. Soe keerden sij weder in hoer selven ende beken[...]de hoer mijs\dadich ende weerdich dusdanen tormenten ende pinen Ende doet onsen here ghenoechden als wij ghesecht hebben. soe ghevoelden sij hoer uut desen pijnen te wesen ende en wijste hoe. Nochtant dat sij in duysterheiden. ende inden scheme der doot was Ende doe sij niet langhe daer en sat soe sach sij dat licht des levens, den engel die sij te voeren leide Mer sij die seer | |
[Folio 147b]
| |
vervult was van bitterheiden ende van droefheit sechde tot hem. Waer om here [...] heb ic soe voel dusdane. ende soe grote pine geleden. Ende was is dat ons die wijse luede seggen. Van dat die werlt vol is der ontferm[her]ticheit des heren. Waer is sijne barmherticheit ende guedertierenheit. Die engel antwoerde ende sechde Och dochter, hoe voel menschen heeft die sentencie bedrogen die sij niet wael en verstonden. Want al is hi ontfermich, hi is oec gherechtich Die gherechticheit loent elken na sijnen werken Ende die ontfermherticheit vergeeft veel mysdaden die wrake weerdich sijn Ende om dine sun\den | |
[Folio 147c]
| |
soe lidestu gherechtelic dese pijnen Mer dan salstu gode dancken. alstu die pinen sien salste. die di got om sine barmherticheit vergeven hevet Oec waert sake dat god alle sunden verliete waer bij solde dan die mensche gerechtich sijn Ende ofte die mensche die pine niet en ontsaghe. Waer om dan solde hi laten te sundigen. Want wat noden waer dan. dat die ghebiecht hadden penetencie doen solden. waert dat sij gode niet en ontfruchten. Hier om soe ordiniert god alle dinc wael dat hi die gherechticheit voeget mit ontfermherticheit ende die ontfermherticheit mit gerechticheit Alsoe dat geen sonder | |
[Folio 147d]
| |
die ander wesen en sal. want [off] hi die sunders inden lichamen die ghene behoerlike penetencie en doen om sijne ontfermherticheit spaert. Nochtant liden sij hier rechtveerdelic om hoer verdiensten. overmits der rechtveerdicheit Ende al ist dat men die gherechtigen om hoer ghebreken als sij leven. af neemt gherechtlic desen tijtliken voerspoet. Soe geeft hem got als sij van hier scheiden bij ontfermherticheiden dat guet dat sonder einde blijven sal Hier in gaet oec ontfermherticheit boven gherechticheit Om dat van hoer gheen guet werck en blijvet ongeloent. Mer hi vergyft voel quader werken. Want nye\ment | |
[Folio 148a]
| |
en is vry van sunden. noch oec een kijnt van eenre nacht Mer voel worter verloest van pinen. dat sij die scheme der doot niet en tast. Mer die ziele krech weder hoer crachten overmids desen verblidenden woerden ende sechde totten engel. Here, oft di genoeget omdat die woerde hier sijn van gherechticheit, als sij niet en verdienen te gaen in den poerten der doot. Waer om leidet mense dan ter hellen Die engel antwoerde hoer Ist dat ghi bekent die saken. waer om men die gherechtigen. die geen pine en verdienden te lijden. sij leidet om die pinen te sien. dat men licht hier om doet | |
[Folio 148b]
| |
Op dat als sij die pinen ghesien hebben daer sij overmids der ghenaden gods af verloest werden Dat sij des te meer verhetten sullen inder mijnnen ende love hoers sceppers. Aldus weder om ghekeert. soe leidet men die zielen der sunders irst totter heiliger glorie. Op dat als sij gesien hebben. die verdiensten die sij willens lieten. dat hoer druefheit als sij comen toe den pinen toe meerre sij. als sij gedencken sullen der glorien die sij te voeren hadden mogen verdienen. ende sij te meer also ghepint sollen werden Want gheen pine en is sware dan dat afscheiden van den godliken ansichte. ende der heiligen. ende engelen geselscap [...] Ende hier om was die priester den du over | |
[Folio 148c]
| |
die brugge sonder vrese sageste gaen gheleidet totten pijnen Op dat als hij dat ghesien had toe heeteliker solde bernen inder mijnnen gods die hem daer af verloest had. ende ter glorien geropen. Want hi was ghevonden een ghetrouwe wijs knecht. Ende hier om sat hij ontfangen die crone die god gheloeft hevet den ghenen die hem mijnnen Ende nae desen woerden sprac hij Om dat [...] wij [noch] niet ghesien en hebben alle der quader pijnen. soe suldi u haesten. dat wij comen om die te sien. die wij noch niet gesien en hebben. Doe antwoerde die ziele Op dat wij daer na weder sullen keeren ter glorien. soe bid ic di dattu haesteliken | |
[Folio 148d]
| |
voer gaeste ten pinen wart |
|