Gheestelycke dichten

L. gedicht.
Tot den Hypocryt.

VVee wee het slim gedrocht van valsche Hypocrijten,
Die, dat sy selve zijn, een ander willen wijten.

Die met een vals gelaet, en averechten sin,

Meer soecken eygen baet als eenigh siel-gewin.

Die 't minste niet en doen: maer aen de slechte lieden,
(Al of sy't deden al) het meeste straf gebieden.

Die nievers handt aen doen: maer buyten in den toogh,

(Heel dobbel en geveynst) hen setten in elcks oogh.

De dese Christus heeft, als hy van hen ginck spreken,
By Schrijven van de wet, en Phariseen geleken:⁺

Die het onnoosel volck verdruckten met swaer last,

Daer niet en wiert van hen met ving'ren aengetast.

Die van het kleyn gewas (gelijck de minste slaven)
Tot quijtingh van hun' schult, de volle thienden gaven

Van munte, van anijs, en van het slecht komijn;

Maer van de beste vrucht en jonden niemant 't sijn.

+ Matth. 23.

[p. 142]

 

Sy lieten 't oordeel staen, ('t welck immers was te vreesen)

 

De saken hielden op van weduwen, en weesen:

 

Tot 't hooghste van de wet, bermhertigheyt, 't geloof,

 

Meest waeren stom en blindt, en d'ooren hadden doof.

 

Het minste was wel goet gedaen, en niet vergeten:

 

Maer op het meeste meest, moest 't herte zijn geseten:

 

Want, die het minste doet, en laet het meeste daer,

 

Genoemt werdt, en oock is, een Hypocrijt voorwaer.

 

Als, die in ymants oogh, manierlijck, sonder gecken,

 

⁺Een vesel liggen siet, en die soect uyt te trecken;

 

En self heeft in de sijn' geen vesel, maer een balck,

 

Maect hem meer hypocrijt, als in sijn' wercken schalck.

 

Een Hypocrijt voorwaer, geveynst in sijn' manieren:

 

Een, die voor 't volck hem soect als heyligh te doen vieren:

 

Een, die hem als volmaect geeft voor de menschen uyt,

 

En daer-en-tusschen is den alder-meesten guyt.

 

Doet uyt eerst uwen balck, dat is, uw' quade seden,

 

Waer door ghy Gods gebodt hebt dobbel overtreden;

 

En, als ghy uwe siel van binnen suyver vint,

 

Het aengenomen werck aen uwen bro'er begint.

+ Luc. 6.