Gheestelycke dichten

XL. ghedicht.
Tot den scandalevsen oft ontstichtigen mensch.

DIe sijne siele quetst met voeten, handt, oft oogen,
En wil die aen sijn lijf nu voorder meer gedoogen:

Veel beter is het toch te leven sonder dat,

Dan door des selfs misbruyc te gaen na 't helle-gat.

En, die met quaet vertoogh van leven en manieren,
Den minsten oock ontsticht, dien hy wel moeste vieren,

Veel beter sal't hem zijn dat hy in 't diepste sinck'

⁺Met steenen om den hals, en soo in zee verdrinck'.

Wee toch soo boosen mens die Gods gesalfden tempel,
Daer hy in leeft en woont, onteert door quaet exempel:

Want die sijn naesten schendt en bringht tot quaden val,

Voorwaer de meeste straff' hem overkomen sal.

Gods vreeselijcke handt sal hem seer vroegh verrasschen:
Eens op sijn onversiens kleyn brijsselen als asschen.

Dat hy in 's werelts pleyn noynt had geset sijn voet:

Geboren noynt van mo'er, dat waer hem al te goet:

⁺Geluckiger is toch die noynt en is gekomen
Hier in dit droeve perck, dan die heeft aengenomen

Het leven van een mens: maer binnen korten tijt

Met hinder sijner siel het selve weer werdt quijt.

+ Matt. 18.
Marc. 9.
Luc. 17.
1. Cor 3

+ Matt. 26.

[p. 125]

 

Die oock geen' sorgh en draeght voor die hem zijn bevolen,

 

Maer stout en onbevreest soo weerden pandt laet dolen;

 

Of als een roeck'loos mens te dege niet en past

 

Op die hem in sijn huys ten dierste zijn belast,

 

Is snooder als een boef: met waerheyt wel geleken

 

By ymant die ontsticht met wercken en met 't spreken.

 

Ia door soo boose daet 't geloof geloochent heeft:⁺

 

En arger is als een die ongeloovigh leeft.

 

Een-yder sie dan toe te wijsen, en te wegen

 

Die staen in sijn gebiedt: 't en werdt toch niet verdregen

 

Van Godt (die 't al aensiet) dat hy sal leeren quaet,

 

Die self hier is gestelt een straffer van 't misdaet.

+ 1. Tim. 5.