Gheestelycke dichten

[p. 76]

XVI. ghedicht.
Tot Ghetrovde vrouvven.

⁺VOor al staet toe de vrou, haer tot den man te keeren:
Hem, als haer eygen hooft te dienen en te eeren.

Niet min is toch den man het hooft van sijne vrou

Als Christus vande Kerck: die hem soo blijft getrou.

Gelijck de Kercke dan aen Christo staet verbonden:
Gehoorsaem aen sijn' wet tot desen dagh bevonden:

⁺Oock allesins de vrou, 't gebodt van haren man

Wt liefde moet voldoen ten beste dat sy kan.

'tEn mach dan niet geschien, maer 't dient voor quaet mispresen,
Dat by d'onwijse vrou de overhandt sal wesen.

⁺In eerbaerheyt moet sy gehoorsaem ende stil,

Involghen haren man: volbringhen sijnen wil.

Het voeght wel qualijck oock, dat sy te veel sal spreken:
Als eenen Predicant 't volck leeren, ende preken

⁺Met handel vande Schrift: te seggen goet en vast,

Het gheen' sy niet begrijpt, oft dat men leugens tast.

Gelijck het oock mistaet, dat sy als lichte wijven
⁺In kleeren, spraeck, en ganck, veel nieuwigheyts bedrijven,

Noch immer zijn gerust. De minst haer toch soo schoon

Gelijck de meeste doet, voor yder set ten toon.

De kans loopt dan verkeert. De deught is niet te soecken
Wtwendigh in den toogh: in kleeren, oft schoon' doecken:

Maer in een' schoone siel. De lief'lijckheyt bedrieght:

De ijdelheyt verdwijnt: der vrouwen schoonheyt lieght.

⁺Maer, die den Heer ontsiet: tot hem stiert haer' gedachten,
Haer laten, en haer doen; is boven al te achten.

Veel prijsens is sy weerdt: haer' schoonheyt is volmaect:

Die tot den hemel toe, in Godes throon geraect.

+ Ephes. 5.

+ Col. 3.
1. Pet. 3.
1. Tim. 2.

+ Ephes 5.

+ 1. Tim. 2.
1. Cor. 14.

+ 1. Tim. 2.

+ Prov. 31.