Gheestelycke dichten
(1622)–Willem van der Elst– Auteursrechtvrij
[pagina 56]
| |
Elfste ghedicht.
| |
[pagina 57]
| |
Die nemen hunne vreught te pramen tot bedwanck
De natien des volcks, daer sy toe hebben ganck.
Een oordeel swaer en strangh, en boven maet vervaerlijckGa naar margenoot+
Die sulcken staet misbruyct, sal hem toekomen waerlijck.
Den kleynen die men siet versteken als een hont,
Sal werden van den Heer bermhertigheyt gejont:
Maer Princen groot van macht, de meeste Potentaten
Met d'aldermeeste pijn sijn straffen sullen vaten.
Door dien Godt niet en is uytnemer van persoon
Die ymants staet ontsiet, aen elck geeft rechten loon.
Siet dan wel neerstigh toe ghy Heeren van de werelt,
Die met den diamant uw' kroonen hebt beperelt,
Wat dat ghy doet en laet goet recht doet boven al:
'tWelck u sal houden staen van averechten val.
Dus die daer werdt bekent voor Prins en recht-bewader,Ga naar margenoot+
Gheluckigh zijn met hem sijn' Landen allegader.
Hy sal toch wesen groot hier in sijn Koninghrijck,
En naermaels meerder noch, soo hy Godt werdt ghelijck.
|
|