Gezangen, of het vrolyk gezelschap der negen zanggodinnen

[p. 251]

Antwoord op de vraag.
Die loopt en draaft na 's waerels goed,
Wat is 't dat hem vernoegen doet?

Stem: Om eenen keer.

Largo.

Wyl 's waerelds Goed is los, en onbe-stendig,
Zoo is 't gemoed Rampzaalig en E-lendig
Dat daar zyn heil en zielsvermaak in heeft.
Een staâge lust om schatten te vergaaren, kan nooit de rust, noch vergenoeging baaren,
Zoo lang men leeft.

[p. 252]

 

2.

 

Al heeft den Mensch,

 

Door voorspoed hoog verheeven,

 

Zyn wil en wensch

 

In wellust, in dit leeven,

 

Nogtans, met te volharden en zyn lust,

 

Al meer en meer,

 

Aan 't aardsche goed te binden,

 

Leeft hy, (zeer veer

 

Van waare rust te vinden)

 

Steeds ongerust.

 

3.

 

Die hier, geacht,

 

De staatzucht hoog beminnen,

 

Zyn dag en nacht

 

In overleg van zinnen

 

Om hun gezach tot aan het Firmament

 

In top van eer

 

En hoogheid op te voeren;

 

En zullen zeer

 

En hun gemoed ontroeren;

 

Als 't luk haar wend.

 

4.

 

't Genoegen is

 

Party van 't zuchtig slaaven:

 

Hy loopt het mis

 

Die draaft na aardsche gaaven,

 

Hoe zeer zyn waan daar in genoegen stelt.

 

Staat, schat, en lust,

 

Door luk of poog bekoomen,

 

Heeft nooit de rust

 

Gegeeven, maar benoomen,

 

En 't hert gekweld.

[p. 253]

 

5.

 

Ik zie dan in

 

Zulk loopen geen genoegen;

 

Doch wil myn zin

 

Naar beter antwoord voegen,

 

En wagten van den vrager 't regt' bescheîd.

 

In zulk een vraag

 

Is 't antwoord my verhoolen:

 

'k Heb, om niet graag

 

In 't doolhof lang te doolen,

 

Myn zin gezeid.