Gezangen, of het vrolyk gezelschap der negen zanggodinnen

Buitenvreugd.

Maakt u klaar, Mejuffers en gy Hee-ren,
Om ons, naa lang blokken, eens met vreugd te diverteeren.
Paart stem en snaar
Vult de locht met muzikaale klanken,
Nu de vocht van de ed'le wyngaardranken
Onzen geest, vol lust en moed, Als herleeven doet.

[p. 238]

Sa! vangt aan, En kweelt van 't roozeknopje;
Eerst een morgendropje, Dan de mars gaan slaan.

2. Volgt het spoor Van 't vrolyk buiten leeven:

Wie zou voor
Die vreugd de schop somwylen niet eens geeven
Aan zyn kantoor?
Want de boog Wil niet altyd gespannen
Staan, om hoog; Dat weet je wel, goê mannen:
Wie houd altyd even kloek De neus in het boek?
Wy ontdoen Ons nu van zorg en slommer,
Juichende onder 't lommer Van het jeugdig groen.

3. Hoort de taal Van 't kneutje met de knary:

Nagtegaal-
Tjes wiss'len hier haar deuntjes a la Pary,
Zeer muzikaal.
Sa! monsieur, Kom stryk nu 't lugtig veeltje,
Tranclaceur, Op 't schel en keeltje
Van die Juffer, die, cordaat,
De maat geeft en slaat.
't Vrolyk vee Beantwoord zang en speelen;
't Schynt concert te kweelen,
En verheugd zich meê.

[p. 239]

 

4. Nu dat pad, Die dreef door, om een trantje.

 

Ieder vat

 

En lei by de arm zyn lieve heng'lismantje.

 

Treed niet te rad,

 

Om de maag Behoorlyk te doen kooken.

 

'k Word al graag Een pyp tabak te smooken;

 

'k Ben dat lanterfante moe,

 

Een kopje thee boe, Trekt wat sterk

 

By 't vrouwvolk; maar een glaasje,

 

Jassen, of cinq aasje, Dat is mannenwerk.

 

5. Nu een fluit Ten boorden vol geschonken,

 

En, schoon uit,

 

Op ons zoet leeven t' zaamen om gedronken,

 

Dan in de schuit Eens geroeid,

 

En om een waterlugtje, Onvermoeid

 

Gezongen, klucht op kluchtje,

 

't Zy van Krelis, Knier, of Tryn,

 

Of van Harlikyn. Die het lust

 

Begeef zich aan het roeijen.

 

't Wil ons al toe vloeijen.

 

Eens voor 't laast gekust.