Gezangen, of het vrolyk gezelschap der negen zanggodinnen
(1738)–Jan van Elsland–
Auteursrechtvrij
[pagina 235]
| |
 In het midden van den nacht,
Op de singuliere gratie
Van de krol - se katerjagt:
'k Zag twee katjes met twee katers,
Onder 't lommer van het groen,
Lollende als de gyle saters,
Vry en vrank haar dingen doen.
2. 't Waaren nog maar jonge poesjes,
De een' wat ouder als den aêr,
| |
[pagina 236]
| |
Die malkaêr, als jonge droesjes,
Dikmaals vloogen in het haar.
De eene Kater kwam van 't water,
En de ander, van de Heeregragt,
Was een Kaarssemaakers kater,
Vet en glad, vol wol, en zagt.
3. 't Waaren Katjes steil van ooren,
Nader kattelyks als geus:
Kaal van acht'ren, ruig van vooren,
Wyd van muil, en kloek van neus.
Niemant heeft haar veel gestreeken,
Of zy gaven ernstig blyk,
Dat ze veel van de opgesteeken
Staartjes hielden, en 't muzyk.
4. Een van deeze kattemoeren,
Zat ('t was raar) haar eigen jong
Tot den stryd zelfs aan te voeren,
Van een krolse katersprong,
Maar de Moêr van 't zwarte Katje,
(Zonder erg en zonder list)
Zag dit spel slegts aan, (bevatje?)
Of ze nergens van en wist.
5. Dus al grollend op malkander,
Met een slingerende staart,
Vloog den eenen op den ander;
't Was wel dubbeld kyken waard:
't Cypers Katje kreeg haar partje
Rykelyk, naar haar begeert';
Maar het kloek geneusde zwartje
Wierd zo niet gecarresseert.
6. Eind'lyk, met gestrekte klaauwen,
En de staarten regt om hoog,
Zat dat goed Muzyk te maauwen,
Dat de galm de buurt door vloog:
'k Zag de Katjes triumpheeren,
| |
[pagina 237]
| |
Maar de Katers van de baan,
Kaal geplukt, ontbloot van veeren,
Machteloos naar huis toe gaan.
|
|
