Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen
(1667)–Pieter Elsevier–
Auteursrechtvrij
[pagina 259]
| |
Als 'y by een Messe kraem
En Meel-kar heen wou gaan,
Dat d'hoet van 't hooft-quam raake.
Hy uyt beswijmenis,
Vraagt wat 't voor'n duyvel is,
Die hem dus quam hanteere?
En sagh de Meulenaar aan,
In meening hem te slaen:
Als de Mesman quam flateere,
Ach Vriendt! het is mijn schult!
Ey! hebt dit maal gedult!
'k Heb voor gehad d'onrechte:
Dat u de Nicker schent,
Wel jou verbruyde Vent
Sy Fijn man, en wou vechte.
Als d'Mesman riep Kartier,
| |
[pagina 260]
| |
Ick geef u Wijn en Bier,
Soo veel u lust te drincken;
Doch Menno voor de leus,
Die hiel hem dapper Geus!
En sey, hoe wil dit stincken.
En gingh druypsteerten heen,
Hoe wel niet heel te vreên,
Van d'huyse na het water:
Want vreesde dichte by,
Te raken weer in ly;
Hem stont niet aen die flater.
Allacchende.
|
|