Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Aenporringe van een Nieuw-Getrouwde.

VRyster, Vrouw, of liever Bruytje,

Kom je bent al in het schuytje,

Haestje, want je moet doch mee:

Want de Bruygom staet al ree:

[p. 235]

 

't Is nu al te ver gekoomen,

 

Bruytje maet, je moet niet schroomen

 

Nu je naer het Bedt toe gaet,

 

Daer u wellust in bestaet,

 

Kom de Speelnoots met haer beyde,

 

Sullen u soo ver geleyden,

 

Repje wat, je hebt geen noodt:

 

Want je gaet niet na je doodt,

 

Maer de tijdt die is gebooren,

 

Dat u is wat goets beschooren,

 

Packje hielen naer het bedt,

 

Daer de Deeckens zijn beset

 

Met veel soete minne-kusjes,

 

En bekoorelijcke lusjes,

 

Lusjes, zeg ick sonder gâ,

 

Daer wy alle trachten na,

 

In het witte bedde-laecken,

[p. 236]

 

Zult ghy niet als vreughde smaecken:

 

Hier is niet als vrolijck heyt:

 

Waerom dan u vreugt beschreyt?

 

Kom dan Bruytje, 't zal wel lukken,

 

Laetje met gewelt niet rukken,

 

Neen! zy maeckt al zellef gang,

 

Wat! de Bruyt en is niet bang,

 

Zy begint nu moet te nemen,

 

En zy wil soo lang niet temen,

 

Ziet, men ziet de zoete Bruydt

 

Het vermaeck ten oogen uyt,

 

Gort hoe licht zy nu haer hacken:

 

Maer hoe zalse flusjes snacken;

 

Als zy van dien lekk'ren Taart

 

Krijgt de brokken in haar Baart,

 

Slapperment hoe zalse smullen,

 

En haer grage Buyckje vullen

[p. 237]

 

Met die zoete zoetigheyt,

 

Daer soo veel vermaecks in leyt,

 

Bloet hoe zelse zellif kussen,

 

Om haer minne-gloet te blussen,

 

'k Wedt zy zeyt wel, Bruygom Heer!

 

Komt vry morgen avont weer.

 

'k Wedt zy op die troetelingen

 

Niet een stooter af sal dingen,

 

Na dat ick de Bruydt bekijk,

 

Is zy al te redelijck.

 

 

 

P.E.