Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Van Catryn.

ONlangs wiert Catarijn van twee versogt te trouwen:

Den een was lang, en dik; den ander kort, en teer;

De Moeder vraagden haar met wie zy 't liefst zouw houwen,

Spreek zey zy, lieve Kint, en zet de schaamt ter neer.

Catrijn begon daar op den langsten aan te kijken,

En vont zijn neus vry groot, zijn leden dik, en vet:

Ach! zey zy, zoo de rest malkander zal gelijken,

Zo kies ik, Moeder lief, den langsten in het bet.

P.E.