Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

[p. 44]

Aan D.

JE zegt dat ik een Doyer ben,

't Is waar Mejoffer, ik beken

Dat het niet is gelogen:

Dewijl je meest het slijmig wit
Dat anders om den Doyer zit,

Den Doyer hebt ontzogen.