Zinne-beelden der liefde
(1703)–Willem den Elger– Auteursrechtvrij
[pagina 199]
| |
Gelyk men in 't danssen zig beweegt op 't snaar-geluit,
Beweegen door de min gestadig onze zinnen;
Als zy ons hart bezit bestiert zy 't zoo van binnen
Dat alles wat wy doen met haare maat zig sluit
En die zig altyd aan haar' toonen weet te binden
Zal zig heel zelden in zyn oogwit kwaalyk vinden.
| |
[pagina 201]
| |
De liefde bestiert al ons doen.
Niet alleen is het een waarheid dat de Liefde al ons
In primis adverte tamen, quo sidere nata,
Qui mores ipsi, quale sit ingenium.
Haec te nosse decet, curamque adhibere fidelem
Praevolet ut menti, quod volet illa, tuae.
Ovidius leert dit doorgaans wel uitdrukkelyk in zyn minne- Maer, wie sou te recht vertellen,
Hoe ghy wel u breyn ontrust
Om u selfs soo aen te stellen
Nae dat het de Vryster lust?
't Zijn by loo geen slechte prooven,
Dat men by de Meyd wel staet,
En van haer te zijn verschooven
Was een onverwinlijck quaet.
Is de Meyd wat wijs-gelatigh,
Houtse stemmigheid voor moy,
Strax soo wort je trony statigh,
En het krijght een ander ploy;
Strecken haer devote sinnen,
Tot de Kerck en den Autaer,
| |
[pagina 202]
| |
Strax soo zijt ghy mee te vinnen,
In de Kerck aen een pilaar.
Wilse slempen wilse teeren,
Houtse lijdigh van de smeer,
Strax soo sal u haentje keeren,
En ghy voeght u nae het weer.
Hey, hoe ben je dan verheven,
Als ghy met de Meyd meugt gaen
Daer ghy haer de slemp meught geven,
En haer buyck vol leckers laen.
En een weinig verder. Is de Meid wat rond van billen,
Isse garen op de been,
Souse garen wand'len willen,
Strax soo zijt ghy mee te vreen.
Hey, hoe fraeykens kunt ghy prycken
Als ghy 't Meysken hebt gheschort?
Die u dan niet aen sou kycken,
Meynt ghy dat u eer verkort.
En nog wat verder. Wilze varen op een wagen,
Strax soo spreekje tot de koop,
Die u haest werd toegeslaghen;
Daer mee ty je op de loop,
Daer mee vaerje heen uit speulen,
Lieve Lammers, wat een jeught!
Dat men onder weegh mach heulen
Is het niet een groote vreughd?
|
|