Serenade voor Lena

[p. 28]

Opdracht

De aarde is ronder dan je borsten zijn
En ergens ligt haar liefde, moegezworven.
Maar waarom zou haar hart een grafsteen zijn
Waarop één enkele naam staat ingekorven?

Ga heen van hier, zoek jij zijn eenzaam graf
Achter de kim, ten Westen of ten Oosten
En sier het met het goud dat ik je gaf;
Ik blijf bij haar: misschien kan ik haar troosten.

Ga heen van hier, de zijden sterren na
Van distelpluis, die langs de windbaan zweven,
Tot aan zijn treurwilg; luister en versta
Het liefdeslied waarvoor zij wilde leven.

En keer terug een maanvergeten nacht
- Maar treed niet uit de struiken van het duister -
Tot waar zij sluimrend aan mijn lippen wacht.
Dan zal ik spreken, ik, die waak en luister.