Serenade voor Lena

[p. 8]

Zwijg raven....

voor Bob le Roy

Zwijg raven, zwijg, wat gaat de dood mij aan
Zolang mijn hand dit vrouwenlijf mag strelen?
En wat kan andrer dood den dichter schelen,
Die zooveel leven heeft teniet gedaan

In iedre roes van 't blank en vruchtloos spelen
Bij nieuwe maan, bij halve - en volle maan,
Met haar, de warme bruid en met de velen
Die komen zullen en die zijn gegaan.

En dit zou God niet welgevallig zijn?
De wereld roept in dronkenschap om kindren,
Die horden zijn en zich in bloed vermindren....
Moet voor dit werk het vee voltallig zijn?
Zwijg raven, zwijg, uw rauwe stemmen hindren
Mijn uiterst lied, dat Vrouw heeft tot refrein.