Serenade voor Lena

[p. 7]

Invocatio

De dag verkleurt al groen over de plassen;
Nog zijn wij warm van zon en bloemen kind:
Laat niet het waaien van de avondwind
Mijn warme droomen in je haar verrassen.

Eer nog de maan zijn geel gezicht komt wassen,
Vind ik een waard ons beiden welgezind....
O kleine hand die 't donker haar ontbindt
Tot warme geur van bloemen en van grassen.

Een blonde deern heeft ons het bed gespreid
En sloeg de lichte dag tussen de lakens:
Zo zullen wij als dag een nacht doorwaken,
Licht zonder zon en warm van tederheid.
Sta op mijn kind 't is meer dan liefdestijd,
Dra zal de zon ons paradijs verzaken.