Wat blijft komt nooit terug

[p. 43]

Uit een poesie-album

Ik schonk en hield niets achter,
jij nam het gretig aan.
Dit geven en dit nemen
wil maar niet overgaan.

Je durft het niet te denken
dat dit zo blijven kan.
Maar elk moment van schenken
word ik er voller van.

Ik barst nog uit mijn voegen
en stroom dan toch niet leeg.
Niet uit te putten immers
is wat ik van je kreeg.