Groot-Duitsche dichtkunst

Een reeks vertolkingen

[p. 83]

Oostenrijk

Gij spraakt en gij verwont. Uw woord werd Duitschland.
Thans geldt de macht Uws woords in 's werelds Zijn.
Gij staalt het Volk tot tijdelooze daden.
Gij zijt der harten moed en kracht en vreugd.
Slechts tusschen ons en U heerscht nog een stilte:
Het denken: Oostenrijk, dat Uw gelaat
Soms plots zeer strak maakt. Dan heft gij de hand
Teerder welhaast en Uwer vingeren druk
Duurt langer, trager schrijdt Uw voet daarna
En dieper zint Uw blik en in Uw zwijgen
Is daar de donkere rune: ‘Gij lijdt veel,
Maar, ach, geloof mij: ook ik draag Uw lijden.’

Onbekende Oostmarksche dichter