Logo DBNL
De koninklyke harp-liederen (1698)

De koninklyke harp-liederen

(1698)–Cornelis van Eeke–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het CXXXVI. harp-leid.

Toon. Al hebben de Princen háren wensch.

 
SLaat heilige zielen, slaat een toon
 
Tot lof van onzen Heere in 's hemels troon:
 
Dien Heere, wiens goedheid ons alle ten goê,
 
Vloeid met lévende stroomen toe.
2.
Kom, loof dézen Heere die daar leeft,
 
En die magt òver alle gòden heeft:
 
Dien Heere &c.
3.
Loof d'Oppersten òver all wat hier
 
Of steeg, of klimmen kan tot hoog bestier,
 
Dien Heere &c.
4.
Loof alle dien Heere, welkers kragt,
 
Ons zoo veel nutte wondren heeft gewragt:
 
Dien Heere &c.
5.
d'Almagtige Kóning, en wiens hand,
 
Nu nog den hemel rondom d'aarde spand:
 
Dien Heere &c.
6.
Die d'aarde op het wàter heeft gegrond,
 
En die ook wéder 't vogt om d'aarde wond:
 
Dien Heere &c.
7.
Die 't ligt uit de duisternisse riep,
 
En all' des hémels heldre fakk'len schiep:
 
Dien Heere &c.
8.
[D]ie 't goudene hooft in 't blaauwe veld,
 
Ten hooft die'r flonkerende lampen steld:
 
Dien Heere &c.
9.
Die 't zilvere en flaauwer spiegel-ligt,
 
Ten dienste van de nagt heeft aangerigt.
 
Dien Heere &c.
10.
Die d'eerste geboorne in mensch en vee,
 
Sloeg, tot gansch Egiptens herten-wee:
 
Dien Heere &c.
11.
Die Jacobs geslagte rukte uit 't naauw
 
En uit des fellen drijvers wreede klaauw:
 
Dien Heere &c.
12.
Die met eene geessel in de vuist,
 
Heeft all' des vyands kragten gansch vergruist:
 
Dien Heere &c.
13.
Diens kragtigen arrem 't veld der zee
 
Door sneed, en kloofde die ten gronde aan twee:
 
Dien Heere &c.
14.
Die zijne geliefde een ópen baan
 
Daar vlak door héne maakte om langs te gaan:
 
Dien Heere &c.
15.
Die Phar'o (haar volgende in het meir)
 
Met een vloed òverdekte, en all' zijn heir:
 
Dien Heere &c.
16.
Die zijne verloste door woestyn,
 
Als metter hand geleide, om veil te zijn:
 
Dien Heere &c.
17.
Die daarom ook zoo veel Vorsten sloeg,
 
Of dood van vreeze voor haar héne joeg.
 
Dien Heere &c.
18.
Die Koningen, Princen, heeft berooft
 
Van staf en scepter, kroon en troon en hooft.
 
Dien Heere &c.
19.
Dat zagme in den trotsen Amorijt,
 
Die bukte en moeste vallen in den strijd:
 
Terwijle zijn goedheid &c.
20.
En éven zoo heeft hy aangevat
 
Hem, die nog Bàzans troon in rust bezat:
 
Terwijle zijn &c.
21.
Die néder gezonken in 't verderf,
 
Haar land aan andre lieten tot een erf.
 
Terwijle zijn &c.
22.
Ter eeuwiger erve voor zijn knegt,
 
Voor Isr'el, eeuwen lang al toegezegt:
 
Terwijle zijn &c.
23.
Want zijne gedugte Majesteit
 
Sloeg 't ooge op onze bange néd righeid:
 
Terwijle zijn &c.
24.
Dus daalde hy hulp-vaardig né'er, en trok
 
Ons uit der wé'erpartijders lastig jok:
 
Terwijle zijn &c.
25.
Zijn heilrijken zégen gaf met-een,
 
Ook spijze in overvloed aan groot en kleen:
 
Terwijle zijn &c.
26.
Dus heilige zielen, loof dien God,
 
Loof hem die 's hémels heir heeft in gebod:
 
Ja loof hem, wiens goedheid ook alle de goê,
 
Vloeid met eeuwige stroomen toe.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied