|
| |
Het CXXXII. harp-lied.
Toon. Begaafde Carileen.
Zie Heer! Uw dienaar aan,
Den zòne van Jesse, wiens lyden
Zoo groot was, en de kwâ'en
Zoo veel dat hy ze niet kon wéderstaan.
En Heer! gedenk eens aan 't verbond
Van my gemaakt, op vaster eed gegrond,
Met U, Wiens kragten,, niemands tégen-tragten
| |
| |
2.[regelnummer]
't Verbond en eed die 'k dé'e,
My nimmer in huis te begéven
Te willen rusten op myn léger-sté'e:
Eer Ik een plaats verkoor voor Hem,
Voor Jacobs God, en in Jerusàlem:
Daar wy gebéden,, by d'offer deden,
Dat eertyds de bond-kiste plagte,
Tot ze in de stad der wouden kwam daar na:
Maar van die beide, koos de Heer
Geen tot verblyf, op dat hy daar verkeer:
Des Hy ten lesten,, binnen Sions vesten,
Daar wil Hy dat elk en een yder
Ten besten van 't gemeen,
God yv'rig zoeken zal, en anders geen.
Daar moeten in ootmoedigheid,
Als voor den troon der Opper-majesteit,
Nu all' die zielen,, voor Hem néderknielen,
Laat U eens genàdig gevallen,
En daar het merk in van Uw by-zyn stà:
Daar A'rons kroost, het priester-dom,
Met 't heiligheid gesierd, ten offer kom,
En Uw beminden,, eene vreugde vinden,
| |
| |
6.[regelnummer]
Keer tog Uw aanschyn niet
Van Uwen gezalfden, agh Heere!
Die nooit Uw wet verliet,
Vervull'het woord van U aan hem geschied;
Ik weet dat Gy 't niet bréken zult,
Tot dat de minste stip zal zyn vervuld:
Want wat Uw lippen,, immer mogt ontglippen,
Was, dat'er voor-zeker een zóne
Met een belofte nog die 't herte roerd,
Dat, als zyn kindren blyven staan
In Uw verbond, en kléven 't heilig aan,
Dat kroone en ryke,, traps-wyze, eeuwiglyke
Dat hebt Gy ten rusting verkooren,
En hof-paleis voor U, Almagtig God!
Een plaats die U met lust beving,
Daar 't Goddlijk hert begeerig òver hing:
En des zyn zònen,, heerlijk wil bekroonen,
Die stàdig met béken en vlieten,
En alles ruim verzà'en met wijn en brood.
De priesters die Uw koor betré'en,
Zult Gy met gunst - en heil - sieràden klé'en:
Wie 'r zaad zal zingen,, en wie 'r gunstelingen,
10.[regelnummer]
'k Zal, zegt Gy, my aldaar
Voor David een hooren doen spruiten,
| |
| |
En geen mensch zal 't stuiten,
'k Zal mijn gezalfde een klaar,
Een eeuwig ligt zyn, op den kandelaar.
't Zal zyn party beklé'en met hoon,
Maar hem zal Ik vereeren met de kroon:
Ja 'k wil hem vesten,, Israël ten besten,
|
|
Auteursrechtvrij