De koninklyke harp-liederen

Het CXXX. harp-lied.

Toon. Ay my! wat pyne!

UIt diepe nooden

Kom Ik gevlòden,

Uit diepe nooden van leed en spot,

Zoek Ik nu Dien Heere, Die my kan helpen,
Die Ik erkenne voor myn Heer en God.
Agh! eer nog myn wonden niet meer zyn te stelpen,
Keer U tot my, O Gy myn Borg en slot.

Ag! laat Uwe ooren

Myn klagten hooren!

Agh! laat Uw ooren tog òpen staan

Voor myne gebéden en voor myn smeeken;
Agh! wisch de Zonden, van Uw knegt gedaan
Uit Uwe gedagten, ag Heer! agh! en réken,
My die niet meer tot schuld en zonden aan.

Want anders, Heere!

Waar Ik my keere,

Want anders Heere! 't loopt uit den draad:

Wil ik myn bedryven ten gronde ontléden,
Op denken, spréken zien en elke daad!
Hier is wat vergéten, en daar mis-getréden.
O! 't valt zoo ligt dat op zig zelven staat.

En wild Gy zoeken

In Alle hoeken;

En wild Gy zoeken, hoe zal't 'er gaan!

[p. 438]

 

Wild Gy dan na strengheid nogh met ons regten,

 

Wie kan voor Uwen hoogen regt-bank staan!

 

't is uit met den ryken, 't is uit met den slegten:

 

Gy neemt geen aanzigt van persoonen aan.

5.

Togh by U vinden

 

De deùgde gezinde,

 

Tog by U vinden zy veel genà

 

All die U van gronde der zielen vreezen:

 

En Heer! 't is daarom dat Ik op U stà

 

En op Uwe beloften, die Ik my laat wézen,

 

Het eenig-een daar Ik myn oog op slà.

6.

'k Wagt met verlangen

 

Om troost te ontfangen,

 

'k wagt met verlangen, op onderstand;

 

Veel meer als de wagters, Heer! die vol zorgen,

 

De wal bewàken mét geweer in hand,

 

Van schémerenden àvond tot hoog aan de morgen,

 

En 's hémels dag-lamp ons in de oogen brand.

7.

Nu Isr'el bouwe,

 

Rust en vertrouwe,

 

Nu Isr'el bouwe, en steune vast

 

In hope op den Heere, die vol genàden,

 

Met vàders oogen op den vròmen past:

 

Die zal ze wel redden, en dus ook ontlàden,

 

Van zonden-straff, ondràgelyken last.