De koninklyke harp-liederen

(1698)–Cornelis van Eeke– rechtenstatus



[pagina 427]
Het CXXIV. harp-lied. Toon. Tweede Carileen. JAcobs na-zaad roeme t'hans, Op den Heer, als op een vaste schans, Die voor haar, Waakt in nood en gevaar. Die ons red En wé'eromme Bùiten vreeze zet. Want, waar 't dat Hy,, ons niet by En op zy,, hadd' gestaan, Agh! hoe hadde 't ons gegaan! 't Booze rot,, hadde ons bot Afgeknot,, opgeslokt, En zoo lévende in geschokt. 2.[regelnummer] 's Vyands gramschap brande schier Tégen ons, als een verteerend vier, Dat verwoed, Alles steld in een gloed, En het wee, Kwam gedréven op ons als een zee: Zoo sterk dat wy,, naast en by Van party,, òvermand, Làgen né'ergedrukt in 't zand: Stoùt geweld,, hiel het veld, Wy gekweld,, en benart, Zogten hùlpe in onze smaart. 3.[regelnummer] Maar de Heere zy gelooft! Die ons eer wy wàren ùitgedooft, Uit het naaùw,,
[pagina 428]
Rùkte van 's vyands klaauw, En die kwà'en, Wist te stùiten en te doen vergaan. VVaarom dat Wy,, zynde vry, Billik bly,, Hem ten lof, Dus uit òvervloed van stoff', Overluid,, Noord en zuid, Roepen uit,, voor elk-een, Ey! daar is den strick aan tween. 4.[regelnummer] Nu is onze ziele los, Vry, gelyk een vògel vliegt in 't bos, En uit 't net dat voor haar was gezet, Vógelaar! Wy nu, vreezen 't minste geen gevaar Van Uwen strik,, daar wy dik, Wel van schrik,, beefden voor: 'S Heeren hand breeckt alles door. Hy, wiens magt,, uit een nagt, 'T ligt herbragt,, hémel, aard' VVézen gaf, heeft ons bewaard.