De koninklyke harp-liederen

(1698)–Cornelis van Eeke– rechtenstatus



[pagina 425]
Het CXXIII. harp-lied. Toon. Lief-loksters van de Min. Tot U myn God! wel hoog En boven alle wolken, Maar Die nog egter 't oog Houd òver alle volken: Tot U gaat ons gezigt. Verzeld met hert-gebéden, Als die in onze pligt Zyn veel te kort getréden. 2.[regelnummer] Wy stàren op-waard aan, Als trouwe bòden plégen Voor heere en vrouw te staan, Die ziende na 't bewégen Der oogen, zoo dat ze haar Na 't alderminste wenken Flux voegen, zonder daar Eens op te staan bedenken. 3.[regelnummer] 't Is met ons éven-eens: Maar agh! wat zalmen zeggen! Wy moeten vol geweens, Bloot voor U néder leggen, En kloppen op de mond, En dekken 't schaam rood wézen. Om dat elk onze zond' Uit ons gezigt kan lézen.
[pagina 426]
4.[regelnummer] Maar Heer! laat niettemin, Dit ons zoo-bitter fmeeken Tot Uwer ooren in, En dus in 't herte bréken. Zyt ons genàdig Heer! Ey! zie hoe bits, hoe smàdig, Gaat ons party te keer: Ey! zyt ons tog genàdig. 5.[regelnummer] O! 't valt ons veel te zwaar Zoo schampren hoon te dràgen, Van die verwàte schaar, Die slegts haar zelfs behàgen, Die dertel zyn en trots, Van weelde zat en dronken, En die ten spyte Gods, Met zyne gàven pronken. 6.[regelnummer] Maak eens een eind der smert, Om Uwes goedheids wille, Van 't aangevogten hert, Dat tot U zugt, in 't stille, Als 't zyn ramp-vallig lot Moet zien met smaad verzwàren, Dan zalme Uw lof O God! Doen galmen by de snàren.