De koninklyke harp-liederen
(1698)–Cornelis van Eeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 312]
| |
Zig prangen,, met zangen
Te sieren,, en vieren
Het sabbath seest.
2.[regelnummer]
En wie kan de zinnen
En gedagten dwingen?
Dat me nu van binnen,
Niet zoù vròlyk zingen:
Wie weet zoeter dingen
Als God onze opperheer,
Hier bòven,, te lóven?
Te spélen,, en kwélen
Tot zynder eer.
3.[regelnummer]
Wel dan! eer de kimmen
Van haar névels ruimen,
En in 't Ooste glimmen,
Ryze elk uit de pluimen:
Zonder te verzuimen,
Ja kort na midder-nagt,
En bromme,, allomme
Gods goedheid,, en zoetheid,
Met alle kragt.
4.[regelnummer]
Laat de vyf paar snàren
eens na konste hooren,
En met stemmen pàren,
Die geen vreugd verstooren:
Streel dus herte en ooren,
Na geest-en maat-geley:
Wyl' trommen, en bommen,
En luiten,, en fluiten
Gaan tusschen Bey.
5.[regelnummer]
VVant Gy hebt voor dézen,
Heere! en uit genàden,
My veel goeds bewézen:
En die trouwe dàden,
Vinde Ik my geràden
te roemen: en met zang,
Vol vreugden,, Uw deugden
In psalmen,, te galmen,
| |
[pagina 313]
| |
Myn léven lang.
6.[regelnummer]
Heere der heirschàren!
Wie kan òver 't wonder
Van Uw hand bedàren!
Ziende elk in 't bezonder:
En wie zal doorgronder
Van Uw geheimen zyn?
Of dwàze,, wat ràzen,
Haar klappen,, en snappen
Heeft grond nog schyn.
7.[regelnummer]
Ik zie wel dat Booze,
Goddelooze luiden,
Bloeyen als een rooze,
Groeyen als de kruiden:
'k Zie wel datze huiden
In eere zyn en staat,
Gezégend,, Berégend
Met goeden,, By vloeden,
En zonder maat.
8.[regelnummer]
Maar dat beurt, ('t is zéker)
Veeltyds om die réden,
Dat Gy zynde een wréeker,
Der ondankbaarhéden,
Zoud haar òvertréden
Slaan met te zwaarder straff;
Om dat ze,, 't zy wat ze
Bezàten,, vergàten
Hem, Die 't haar gaf.
9.[regelnummer]
Nu, Gy Onzen kòning!
Opperheer der heeren,
Uwen stoel en wòning,
Moet elk trouwheid zweeren:
Zonder ommekeeren,
Staat Uw regeering vast:
Daar déze,, vol vreeze,
Stà'ig vlugten,, en dugten
Te zyn verrast.
10.[regelnummer]
Want dat zyn die géne,
| |
[pagina 314]
| |
Die Uw Godheid hàten:
Daarom moeten ze héne
Stuiven, als verwàten,
All' die U verlatén:
Maar ik ben 't, die Gy zult
't Vermògen, verhoogen,
En 't léven,, hergéven,
Op nieuws gehuld.
11.[regelnummer]
All' myn we'er partyders,
Die zoo listig schynen,
Hàters en benyders,
Die my ondermynen,
Zal Ik zien verdwynen,
Gelyk de sneeuw tot niet:
Haar loosheid,, en boosheid,
Verstriktze,, verstikte ze
Daar elk het ziet.
12[regelnummer]
Maar men zal den vròmen
Zien daar tégen, bloeyen,
Als de pallem-boomen,
Als de Céderen groeyen:
Hy zal wassen, spoeyen,
Geplant zynde in Gods hof:
Begòten,, bevlòten,
Met béken,, die léken
Ten hémel of.
13.[regelnummer]
En, schoon d'oude dàgen
Andere meest doen zugten,
Dan zal hy nog dràgen
d'Alderzoetste vrugten,
Daar de kwà'e voor dugten,
Dat zelve (als die 't wel vat)
Verheugd hem,, verjeugd hem,
Verrykt hem,, gelykt hem
Een dierb're schat.
14.[regelnummer]
Eenen schat van goeden,
Die 't volmaakt vertrouwen
Op den Heere voeden,
En in and're bouwen:
| |
[pagina 315]
| |
Door den aart t'ontvouwen,
Van Hem, Die Jacobs kroost,
Een stut is,, een schut is,
Een slot is,, een God is
Van heil en troost.
|
|