De koninklyke harp-liederen

Het XCI harp-lied.

Toon. Onder veel meisjes die men vind

O driemaal-dubbel-zàlig man!
Die 't all mis-trouwt op dat hy dan
Den Hoogsten God,, ten borg en slot

Vinden zouw,, die getrouw

En goed, en sterk,

En wys, en ryk, en magtig is,
En eeuwiglyk waaragtig is,

In woord en werk.

De schàduw van Gods goedigheid,
Die òver hem staat uitgebreid,
Is't hoog-vertrek,, en schuil-verdek,
Waar in hy,, veil en vry

Vernagt in vré'e.

Dus zegge Ik nu en houw' et vast,
Dat Ik op God vertrouw', al was 't

Dat 't niemand dé'e.

Hy zal voorzéker, wanneer Ik
Mogt vallen in myns vyands strik,

Hy zal myn voet,, mét alle spoed

Redden: jà,, schoon Ik gà

(na last en pligt)

[p. 309]

 

Daar 't pestig vuur verwoedig brand,

 

Ik blyve al-even moedig, want

 

Hy keerd dien schicht.

4.

Zyn trouwe leid my by der hand:

 

t' wyl Hy zyn liefde-vleugelen spand

 

Zeer wyd en breed,, gelyk een kleed,

 

Tégen all',, 't ongeval

 

Dat nàken mag:

 

Zyn woord is een rondasse en schild:

 

Als iemand my verrassen wild'

 

Met stéke of slag.

5.

Weest dan ô Ziel! weest niet bevreest,

 

Voor schimm', voor nagt-gespook, of geest,

 

't Zy of 't in daad,, of waan bestaat:

 

O 't is all',, niet met-al,

 

Wil God behoên:

 

Geen vyands pyl, by ligten dag,

 

Nog spits van duistre schigten, mag

 

U schàde doen.

6.

Geen aanslag hoe vol listigheid,

 

Op 't voordeel van de nagt beleid,

 

Verstoord uw rust,, of neemt uw lust:

 

Schoon of 't land,, all' in brand

 

Van oorlog staat,

 

Dat rook en stof en ligte vlam,

 

De gulde zonn' 't gezigt benam,

 

't Magh al geen kwaad.

7.

Al viel'er aan uw zyde né'er,

 

Tien duizend duizend en nog meer!

 

Gy nogtans, gy,, zit veil en vry:

 

Want Gods magt,, is met wagt

 

U by en digt:

 

Hy is uw schutsel tog, in nood,

 

Al was 't gevaar ook nog zoo groot,

 

In uw gezigt.

8.

Gy zult nog zien de booze zelf,

 

Vergaan in 't eigen moord-gedelf:

 

Haar woênde kling,, valt onderling

 

Tégen een,, en, daar's geen

[p. 310]

 

Zoo groot geweld,

 

Als onderlinge muitery,

 

Daar léger, ros en ruitery,

 

Eer door versmelt.

9.

En dat valt haar ter straffe en wraak,

 

Maar u tot lust en hert-vermaak:

 

t' Wyl Ik tot God,, myn deel, myn lot,

 

Met gebé'en, vlugt alleen,

 

Hebt Gy myn ziel!

 

Hem tot een trouwe en vaste borg,

 

't Zy wat voor kommer, last en Zorg',

 

U òverviel.

10.

Zoo dat, of't kwaad met vollen stroom,

 

De ramp met uitgevierden toom,

 

Op u af schoot,, daar is geen nood,

 

In uw tent,, of omtrent:

 

Wyl 't Eng'lendom,

 

Dat altyd op zyn wetten past,

 

U zal met wagt, om-zetten vast

 

En digt allomm'.

11.

't Gansch hémels heir houd hem gereed

 

Tot uwen dienst, om alle leed

 

Dat u bezwaard,, flux metter vaart,

 

Afte slaan, ja zy staan

 

Met hoofden bloot,

 

Om u als op de handen heen

 

Te dràgen, dat gy aan geen steen,

 

De voeten stoot.

12.

Geen dràke hoe fel, geen leeuw hoe wreed,

 

Geen adder-slang, hoe gifs van beet,

 

Die gy niet op,, de nekke en kop

 

Moedig stapt,, en betrapt,

 

Want God helpt hem,

 

Die wankeloos zyn wégen gaat:

 

't Zy waar hy in verlégen staat,

 

Voort uit de klem.

13.

En 't is ook 't woord van zynen mond,

 

Mond, Die me nooit op leugen vond,

[p. 311]

 

'k Zal yder kind,, dat regt begind

 

Myne pà'en,, in te gaan,

 

My lieft en vreest,

 

Eens ruften doen in mynen schoot,

 

Zyn lust voldoên met wyn en brood,

 

Na ziele en geest.

14.

Ik zal wanneer 't in lyden treurd,

 

En dan tot My zyn herte op beurd,

 

Op d'eerste zugt,, en klaag-gerugt,

 

By hem zyn,, en de pyn

 

Van stonden aan,

 

Of weeren, of verzagten wat,

 

Of géven zoo veel kragten, dat

 

Hy 't uit kan staan.

15.

Ja Ik wil dat Myn lieveling,

 

In 't vol geniet van zégening,

 

Ter weide gà,, en zwemme en bà'e,

 

Ongestoord,, voort en voort,

 

In eene jeugd,

 

Waar op geen tyds verloopen hegt,

 

En 't nimmer-end voor òpen legt,

 

Vol wàre vreugd.