|
| |
| |
| |
Het LXXXIX harp-lied.
Toon. Antwerpschen ommegang.
Lust u eene stemme eens wyzen,
Hoog in toon te hooren ryzen,
Van gedenkens-waarde stoff'?
Heerlyk zong,, zoo met tong
Dus gespeeld voor Israël.
2.[regelnummer]
Nu gevoele Ik 't herte dringen,
Nu moet Ik van Gods genà,
Van zyn édele waarheid zingen.
Datter elk verzet voor stà!
Dat ze tot de sterren ryz'
En haar eigen-klaar bewyz',
Die voor myn oogen straald,
Klaarder als de zonne ooit scheen.
3.[regelnummer]
Uwe gunste-stràlen zullen
Blinken, Heere! eeuw in eeuw uit:
En Gy zult dat woord vervullen,
Naar Uw Godlyk raads-besluit,
Dus gevloeid uit Uwen mond;
Héden màke Ik een verbond
| |
| |
Om het kroost, en ten troost,
4.[regelnummer]
En om déze trouwe deugde,
Is de heel natuur verblyd:
Alle 't hémels heir vol vreugde,
Dat men in het gansch heel-al,
Geene Godheid vinden zal,
Gevest in de agtbaarheid,
Zit van Opperheerschappy.
5.[regelnummer]
God, beheerscher aller volken!
Gy, Die 't eeuwig ligt bewoond,
En verr' bòven ligt en wolken,
Met getrouwheid zit omkroond:
Gy, Die 't woeste zee-geweld
Toomd en stuit, en pàlen steld,
't Zy hoe 't brand,, tégen strand,
Toom ook den woesten hoop,
Dat ze in een dollen loop,
Geen verwerring màke in 't ryk.
6.[regelnummer]
Rahabs dapp're léger-benden,
Hebt gy de ysre borst en lenden,
Alle moet berooft en kragt.
Hémel, aarde en 't zoute vogt,
Is een werk van U gewrogt:
't Zy hoe é'el, hoe véle en waar.
| |
| |
7.[regelnummer]
Gy vest beide 's hémels assen,
Daar het groot gewelf op draaid,
Met gewisse en zékere passen,
Dat zoo sierlyk is bezaaid,
In zyn blaauw lazuuren veld,
Daar 't gezigt,, heen gerigt,
En schémerd door den glans,
8[regelnummer]
Hermons hooge, groene kruinen,
Thabors top heel digt begroeid,
Lust-prieelen, hòven, tuinen,
Daar Sipres en Lauwer bloeid,
Spreiden door de geur en vrugt,
Uwes Godsheids lof-gerugt,
Wyd en verr',, rondom her,
9.[regelnummer]
Uwes arrems regt gerigte,
Is de zuyl van Uwen troon:
Gaande voor Uw aangezigte,
Liefde en waarheid uit, als boôn,
Keerd na't klinken van haar stem,
En die vaat 't,, en ze laat,
Daar nooit mist of nével viel,
10.[regelnummer]
Billik mògenze all'haar léven
Zigh dan voên met Uwen lof:
Gy Die haar dus hebt verhéven
Gy ô Heere! waar 't en zyt
| |
| |
Nog de geen, die ons altyd
Heeft bewaakt,, en gemaakt
Door doen bréken als een zonn'.
11.[regelnummer]
Want zoo hebt Gy onzen kóning
Ook tot staat en eer gebragt:
Sion ingeruimt ter wóning,
Naar Uw troost-ryk woord vol kragt,
Zie Ik hebbe tot een held,
'k Wil Jesses zoon ten top
Dus hem 't hooft be-olyt werd'.
12.[regelnummer]
Ik Zal hem met eigen handen
Kòning hulden, en doen staan
Dat ze'r nimmer hand aan slaan:
'k Zal tot zyn verzékering,
Hem voor dien verworpeling
Zyn een wall',, Die hem zal
Vallen door myn hand te zwaar.
13.[regelnummer]
Ja ik zal ze doen beseffen
Wat hy weegt, en al vermag:
Als Ik haar eens aan zal treffen,
Néder ploffen met een slag,
En vertréden in het zand,
Als die plaag,, die hem sta'ig
Van My word, en ter wraak,
| |
| |
Om zyn wrével-daad gestraft.
14.[regelnummer]
Maar myn gunste en vaste trouwe,
Leiden en gezelschap houwe,
En den hooren van zyn magt,
Word door Mynen nàme en kragt,
Meer en meer,, tot zyn eer,
Zal daar verbaast voor staan,
En de stroomen als verstomt.
15.[regelnummer]
Hy dan, door Myn weldoen, nàder
Aan Myn eere en dienst verpand,
Noemt My Zynen God en Vàder,
En de grond van zynen stand:
Roemende over 't géne Ik doe,
Die hem (nimmer zégenens moê)
Metter daad,, stelle in staat
Overheerscht alle aardsche goôn.
16.[regelnummer]
'k Zal myn lang-voorgaende goedheid,
Nimmer wenden van hem af;
Die zyn troon een vasten voet-leid,
Hem 't gebied in handen gaf.
Zig eens wat te buiten ging;
'k wil terstond., niet de zond'
Maar hem tot nutte vrugt,
Met myn tugt-roede ondergaan.
17.[regelnummer]
Want Ik kan myn niet verzàken:
't Géne Ik dan tot Dàvid sprak,
Dat zal Ik ook nimmer wràken
Als of 't my aan magt ontbrak:
| |
| |
Maar Ik zal, gelyk Ik zwoer,
Altyd houden eene aan 't roer,
't Zy wie 'k nam,, uit zyn stam,
In magt en glans van lof,
Uit doen ligten als een zonn'.
18.[regelnummer]
k Zal zyn zétel onderschràgen,
En onwankelbaar doen staan,
Eene lange reeks van dàgen,
Ruim zoo stàdig als de maan:
Hy zal met een gà'eloos ligt,
Stràlen voor elx aangezigt:
Zoo als een,, die 't gemeen,
Wierd nooit regt geleugen-straft.
19.[regelnummer]
Aldus luiden (wel te vooren)
Uw beloften, maar nu Heer!
Nu keerd all' die gunste in tooren:
Agh wat droever ommekeer!
't Schynt als of Gy dat verbond,
En het woord van Uwen mond,
Want elk verbeeld zig t'hans,
Dat all' zyn eere en glans,
Nu in 't stof begràven legt.
20.[regelnummer]
Ik zie poorten, wallen, muuren,
Zoo van stad als heiligdom,
Plat, ontwyd, en onze buuren,
Die voorby gaan, Zien vast omm':
Zeer verwonderd, wat verderf
Zelver brengt,, of gehengt
| |
| |
Ja belagchen ons verdriet.
21.[regelnummer]
Gy hebt zyne dood-vyanden,
(Reeds op roof en moord gespitst)
Daarze hem met geweld aanranden,
Ondersteund, en opgehitst!
En zyn zwaard hield Gy in schêe,
Of Gy maakt'et stomp van sné'e:
Immers hy ('t zy hoe 't zy)
En all' 't jeugdig blos verschoot.
22.[regelnummer]
Kroon en troon legt né'er gestooten,
Dat zyn lévens tyd verkort,
Hy legt met schaamte òvergòten,
En in on-eers poel gestort.
Zoo dat hy van smerte klaagt,
Ja in diep verzugten vraagt,
Agh myn Heer! agh! wanneer
Uwes heeten toorens vuur?
23.[regelnummer]
Ay gedenk de kort-en brosheid,
Van myn lévens webbe en stoff'!
Rust den troon op zulk een' losheid!
Is 'er niet meer heils aan 't hof!
Waar toe dan dat groot beslagh,
Slegts en als voor eenen dag?
Want, hoe kan,, eenig man
Of wie wiste ooit de dood,
Als ze op hem mikte en schoot,
Of t' onduiken, of t' ontgaan?
24.[regelnummer]
En is 't Heere! al zonder réden,
Dat Uw knegt zoo bitter zugt?
Schynen Uw belofte en eeden,
| |
| |
Niet verdwénen in de lugt?
Immers myn bedroefde luit,
Treurd met Jesses Jongste spruit,
Om den haat,, en de smaad
Zyne booze spot-lust voed.
25.[regelnummer]
Wylmen 't puikje zelf der zónen,
Uw gezalfden, niet ontziet,
Nog wil van 't vergif verschoonen,
Dat een gallig herte uitgiet:
Ja de nyd (vol kwaad vermoên)
Gaat hem na met looze schoen:
Evenwel,, 'k onderstell',
Verlossing door Uw' hand,
Waar voor U 't gansche land,
|
|
Auteursrechtvrij