Het LXXXI harp-lied.
Toon. Tot vrólyk lèven,, word hy gedrèven.
Zing Abr'hams zònen! laat hooge toonen
Klinken òver berg en dal:
Om Hem te pryzen,, en dank bewyzen,
Die Jacobs kragt is,, en dag en nagt is,
't Heil van 't èdel Sàlems wal.
2.[regelnummer]
Zing vreugde-psalmen,, met zoete galmen.
Speel op trommel, harpe en luit.
Zwaay zége-vànen,, op nieuwe mànen.
Blaaz op tromppetten,, by 't loof-hut-zetten,
't Lof van Godes goedheid uit.
3.[regelnummer]
Want dat zyn zéden,, nu lang voorléden
All' van God dus ingesteld:
Ons tot gewisse,, getuigenisse,
Dat Hy de banden,, uit Pharoos handen
Rukte, en scheurde met geweld.
4.[regelnummer]
Dat Hy onze ouders,, verlàden schouders,
't harde jok afhaalde en brak:
Toen ze verkeerden,, als ongeleerde,
By vreemde tongen,, daar oude en jonge,
Gode een gruwel-tàle sprak.
5.[regelnummer]
Daar ze onder 't slàven,, van spitten, gràven,
Trèèn en bakken, kley tot steen,
Met billik zugten,, ten hémel vlugten:
In welke tyden,, God alle 't lyden
Hulpe-reed zag datze lèen.
6.[regelnummer]
Ik liet myn hooren, voor yders ooren,
(Zeyd'hy) midde uit vlamme en rook:
| |
Waar by en onder,, zig wind en donder
Vermengde en raazde,, dat elk verbaazde
Als een nagt-onrùstig spook.
7.[regelnummer]
Toenze in de proeve,, benaauwt en droeve,
Droogte lé'en tot Mèribà,
Kwam Ik ten trooste,, in 't alder-booste
Der woester heide,, Ik riep en zeide,
Kom myn volk, ey hoort hier na!
8.[regelnummer]
Daar moet nadèzen,, geen God meer wèzen,
Die gy dienen zoùd, als My.
Want Ik alleene,, Ik ben Die gène
Die ù bezogt heeft,, en vry-gekogt heeft,
9.[regelnummer]
Dies, zoo gy hèden,, nog hoort na rèden,
En de mond maar òpen doet!
'k Zal ù verzaden,, ja òverlàden
Met drank en spyze,, die milder-wyze,
U tot heil en wellust voed't.
10[regelnummer]
Maar neen eylàcy! d'ontaarde nàcy
Stond met òpen ooren doof.
Daar hielp geen nooden,, want myn gebòden
Hoe zoet, hoe leerlyk,, hoe nut, hoe heerlyk,
Stuiten af op 't ongeloof.
11.[regelnummer]
Ik dan in 't ende,, gaf dèze bende,
t' Effens aan het onverstand
Haar's herten òver,, die't langs hoe gròver
Door zonden maakten,, en My verzaakten,
Die haar leide metter hand.
12.[regelnummer]
Agh! hadde en wàren,, zy all'die jaren,
Niet zoo dom geweest en boos,
Dat zy Myn pàden,, bezyden tràden:
Agh! wat een smerte,, is 't My in 't herte,
Dat Myn volk zoo dwaas verkoos.
13.[regelnummer]
Want anders woude,, en wis, ik zoude
My wel aan haar wèerparty
Hebben gewròken,, haar kragt gebròken,
En 't volk My hàtig,, tog vals en stàtig,
| |
Auteursrechtvrij