|
| |
Het LXXX harp-lied.
Toon. All' die in Sion zyt.
Van 't roode meir gebragt;
Kom neig tog eenmaal de ooren!
Om gunstig aan te hooren,
Midd's door twee Cherubynen,, straald,
| |
| |
Op ons ten troost in pynen,, daald,
Ag! toon Uw kragten, toon
Aan Josephs jongste zoon.
Herstel ons, wel te passe,
Ag Heer! zal Uwen grammen,, moed,
Die nu als vuur en vlammen,, woed,
3.[regelnummer]
O! meer dan bittre smert,
Zyn gansche lévens-uuren,
Met trànen-brood te voên,
Als twist uit onlust broên:
Uitbràken, ons tot smaad:
Gelyk nooit van vyanden,, plag
Iets gods te kòmen aan den,, dag,
Ons niet, zoo t'enden raad.
Een wynstok hebt verkooren,
In 't duist're Egiptenland,
Voor U wist op te spooren,
En dus (daar zig te vooren.
| |
| |
Van zeer verkeerd verstand)
Wé'er nieuwe wort'len schoot en daar
Zeer weeld'rig wies, ja looten zwaar
Van druif gelà'en, daar by,
Die berg, woestyne en heide,
Des ganschen lands omving;
Aan allen gaf. Maar og! wat nu!
Wat réden Heere! tog? dat U
Niet meer ter herten gaat.
6.[regelnummer]
Hoe dus! hoe legt de muur
En 't schutzel zoo vertreden?
Hoe bitter valt dat smà'en!
Zoo fel! zoo tégen reden!
Ay! zie hoe 't wild zwyn wroed en eet,
Hoe 't bosch-gediert met voeten treed,
Zoo dat hy nu in 't hert',
| |
| |
Hem als een uitgelézen stam,
(U lief en waard) voor dézen nam
En bragt ter eeren-stand,
8.[regelnummer]
Ag! help ons, om dien zoon
Van U ten Vorst verhéven,
Zoo krygen wy wé'er léven,
Zoo zal me U d'eere géven,
Agh hoor dan en herstell!
Af-stràlen van Uw aangezigt,
Die ziele en lyf voortaan verligt
|
|
Auteursrechtvrij