Het LXVII harp-lied.
Toon. O schoon Jonkvrouw! mogt my gebeuren.
DE keure der hoogwenschlykhéden,
Daald van der hoogte af na benéden,
Uit God, Die eeuwig leeft in vréden,
2.[regelnummer]
Die goede God làte Hem bewégen!
Om eenmaal zyn genàden-zégen,
| |
Te storten, als een zómer-régen
3.[regelnummer]
Hy keer zyn lieflyk aangezigte
Zoo t' onz-waard, dat Hy elk verligte,
Waar langs men voet en wandel rigte,
4.[regelnummer]
Wy zien O God! nu alle tongen,
Tot Uwen lof sterk aangedrongen:
Dat hy luidstemmig zy gezongen,
5.[regelnummer]
Ik zie de borst van vreugde zwellen:
Nu Gy ze zelf zult wetten stellen,
Op leiden wild, en zoo verzellen,
6.[regelnummer]
Elk zal met Uwen naam te pryzen,
Doen zynen klank ten hémel ryzen:
En zyn in eere-en-dank-bewyzen,
7.[regelnummer]
Ja de aarde zelf zal vrugten géven,
In òvervloed om af te léven,
Van U gezégend word, juist, éven
8.[regelnummer]
Dan zult Gy Heer! met gnnste afdâlen,
Zoo dat, tot 's waerelds einde-pàlen,
En lust-paleizen, àdem hàlen,
|
|