|
| |
Het LX harp-lied.
Toon. O lief Dorinde! waarde maagt.
DEn Syrier was met all' zyn magt,
Zoo haast niet weg gevlòden,
Of Isr'els herder snaarde
Tot 's Heeren lof, en paarde
2.[regelnummer]
't Was by-nà Heer! of Gy Uw volk
Zoo teffens hadd verstooten,
| |
| |
Wel zoo! doe wé'er als vooren,
't Is lang genoeg getreurd.
3.[regelnummer]
Want zoo haast als Uw geessel-roe
Ons trefte, 't landschap trilde,
Scheurde, of 't splyten wilde
Het stikte door de dampen
Die met ellende en rampen,
Niet zelden t'zàmen gaat.
4.[regelnummer]
Maar, dat ons meest aan 't herte ging,
En ons trof als een donder,
(Agh wat droevig, wonder,
Het waar-pand van genàde,
En zoo de kroon van 't hooft.
5.[regelnummer]
Schrik sloeg Ons zoo in 't herte en bloed;
Als Waar 't Gy zelf gevangen,
Dat men 't hoofd liet hangen,
't Herte in de schoen gezonken,
Verstand en zinnen, dronken
6.[regelnummer]
Maar nu Heer! nu krygt onze zaak
Wé'er héel een ander wezen!
In 't zwaayen Uwer vend'len,
Dat Gy met vaste grend'len,
| |
| |
De poorten sluit van 't ryk.
7.[regelnummer]
Want, op dat Uw verkooren erf
Zou Vry en vreugdig léven,
De oorzaak van 't verderf.
Gy hebt ons door 't vermògen
Hersteld in d'eersten stand,
8.[regelnummer]
God heeft eens in zyn heiligdom,
Gedaan een troostbre réden,
Dus Ik zal deelen, scheyen,
9.[regelnummer]
'k Zal op dat mynen onderdaan,
Houde, all' Mannasses stéden,
En 't volk daar in vervat.
10.[regelnummer]
Ephraim is my als een schans:
En Juda, geeft myn wetten,
Maar 'k legg' de Moabiten,
't Wasch-vat voor my toe:
11.[regelnummer]
Juich dan wé'er, Juich nu óver my!
| |
| |
Denk vry dat nu myn zàken
Maar wie zal my doen ràken
En stellen 't na myn hand.
12.[regelnummer]
Zult Gy niet, in die groote togt
Myn hulpe en leider wézen?
Dat Gy, als léger-wagter,
niet gingt voor ons heen,
Nog zorge droegt van agter,
13.[regelnummer]
Jà Gy togh Heer! wel nu, geleid
O daar! daar komt nu zégen
Wy zullen wondren plégen.
|
|
Auteursrechtvrij