De koninklyke harp-liederen

[p. 204]

Het LXI harp-lied.

Toon. Aurora breng den dag.

TOt U roep Ik Heilig Heer!
Keer Uw' gunstige ooren, keer?
Tot myn droeve klagt.
Ey merk tog wel! en let
Op myn innig ziel-gebed,
t' Uwen troon gebragt.

'k Roepe U als van verre nà,

t' Wyle Ik met veel smerten gà
Overlà'en, en rouw:
Voer my den heil-berg op,
Waar van Ik, alleen, den top
Nooit besteigren zou.

Want Gy waar 't wel eer, myn God!

Ook myn toe vlugt en myn slot,
Tégen d' òverlast,
Die 's vyands hand my dé'e,
t' Elkens als hy my daar mé'e,
Maar hadde aangetast.

Daarom kieze Ik U ten stut,

En begeef my naar Uw' hutt',
Om my eeuwig daar,
Als met Uw vleug'len, digt
Te verbergen voor 't gezigt,
Zelf van doods gevaar.

En Gy Heer! Gy hebt gehoord

De beloften, en het woord
Uit myn mond gegaan.
Gy gund, my 't erve en all,

[p. 205]

 

En Gy doet my in 't getal

 

Aller vròme staan.

6.

Ja Gy rekt myn dagen uit,

 

Verder (ligt) als wel 't besluit

 

Van myn sterf'-uur lag:

 

En geeft me in geest en lé'en,

 

Meerder kragt als Gy 't gemeen

 

Wel te géven plag.

7.

Ik, die Uw' gezalfden ben,

 

't Welk Ik dankelyk erkenn',

 

Zal op dézen troon

 

Nog zitten langen tyd,

 

Mits Uw' waarheid my bevryd,

 

Soo voor schàde als hoon.

8.

Des Ik Uwen naam met zank

 

En met snàren zoeten klank,

 

Lòven zal voort aan.

 

Als Ik myn schuld betaal,

 

Door beloften ménigmaal

 

U myn God! gedaan.