|
| |
| |
| |
Het XLVIII harp-lied.
Toon. Schoon Vlaanderland fleur der Contreyen!
GRoot is de Heer met regt geprézen,
Die met zyn tégenwoordigheid,
Wil in zyn stad en tempel wézen,
Die vast in hàre muuren Leid,
Op Sion, daar zyn Heiligheid,
Een woon-paleis heeft làten bouwen:
Van waar Hy wil zyn Majesteit,
Door zïgtbaarhé'en elk doen aanschouwen.
2,[regelnummer]
Wat is die Koning-stad gelégen
In schoonder streek en vetter oord!
Een paradys van aardschen zégen,
Daar Sion zig verheft in 't noord:
En onzen God wil, na zyn woord,
Altyd in haar paleis verkeeren,
Om all' wat ruste en vréde stoord.
Van wal en poort gansch af te weeren.
3.[regelnummer]
Hy waakt op haar verhéven muuren
Voor zynen stoel, zoo dat, of schoon
De vorsten, hàre nàgebuuren,
All' t'zàmen stàken na de kroon:
Om daar te vesten hàren troon,
Tot roem van haar verdigte Gòden,
Soo zynze tog, met schande en hoon,
Van zelfs verbaast, all' wegh gevlòden.
4,[regelnummer]
Slegts op een los en vals gerugte,
Trof haar een angst die 't herte sloot,
Gansch onverwagt, als een bevrugte,
Hoog zwangre vrouw den bàrens nood
| |
| |
Plag t'òvervallen, alzoo schoot
Een koude schrik door bloed en àd'ren:
Zulx dat elk liep, als van de dood
Fel nagejaagt, op 't Godd'lyk nàd'ren.
5.[regelnummer]
Zoo zagmen ook een magt van schépen,
Voor Tharsis leggende op de ree,
Van d'ooste wind in 't want gegrépen,
Van anker afgespoelt in zee,
Ja mast en kiel gebeukt aan twee!
Den vlóteling ten grond gezonken.
Waar af't gerugt, van agh en wee,
Ter stad alhier is door geklonken:
6.[regelnummer]
In onze stad, die God Almagtig
In eeuwigheid, voor ongeval
Bewâren wil, zy elk gedagtig,
Zyn groote dàden veel in tal:
En in zyn tempel, moetenze all'
Die tot zyn dienst aldaar vergà'ren,
Den roem zyns naams door't aardsche dal,
Doen met gezang ter ziele in vàren.
7,[regelnummer]
Want Heere! Uw hand was opgehéven,
Met een gestrenge wràke-roê
Dog Sion schiep wé'er moed en léven.
De stéden Juda zàgen toe:
In diepe vreugd verwonderd, hoe
Dat Gy zoo goedig haar vyanden
Verduurt hebt, tot ze mat en moê,
Gevloden zyn met schàde en schanden.
8.[regelnummer]
Ga nu rondom gy uit verkoornen!
Schouw Sions ryke bouwsels aan;
Tell eens haar hémel-hooge toornen,
Die d'hoorens trotzen van de maan,
VVie'r spitzen in de wolken staan,
Ziet hâre poorten, wallen, gragten!
En doe Gods lof-gerugte gaan,
Van stam tot stam ten-nageslagten.
9.[regelnummer]
VVant Hy Die zuske wonder-dàden
Héeft uitgeregt, is Onzen God;
| |
| |
Die ons nog zal door zyn genàde,
Verstrekken een onwinbaar slot,
Waar op de dood haar schigten knot:
Wel wie zou zigh niet aan Hem houwen?
En (spyt verwoedheid, smaad en spot)
Daar, wankeloos vast op vertrouwen.
|
|
Auteursrechtvrij