|
| |
XLV harp-lied.
Toon. Agh schoonste Nimph! aanziet een magtigh &c.
HEt lust myn tong van 's Kóninks lof te zingen:
Ik hoor' vast in den geest,
Een bly gejuig by alle stervelingen
Op 't nàderen van zyn feest.
't Verstand kryg stoffe, die myn tonge wéder
Uitbreid, na 't voorschrift van 't verstand,
En volgt een vlugge schryvershand,
2.[regelnummer]
Wel-édel vorst tot Majesteit gebooren,
Groot- magtig Kòninks kind!
Wie kwam tog ooit zoo schoon een schoon te vooren,
Wiens lieve lippen, rood-koràlig bloeyen,
En milde van genàde en trouw,
Van geest en goddelyken douw
3.[regelnummer]
Waarom u God met zyne gunste en zégen,
| |
| |
Dies gy met regt den nooit-verwonnen dégen,
Ontzagbaar heere! gy, wiens glory-stràlen
Den glans van all' 't aardsch gòdendom,
Dat scepter zwaaide of troon beklom,
4.[regelnummer]
Trek moedig heen: dat voorspoed u geleide
Ry zégen-ryk, verzeld met déze beide,
Uw' lyf-trauwanten zyn, getrouwe waarheid,
En zagt-gemoede lust tot regt,
Die aan de straff mé'edoogen hegt,
5.[regelnummer]
Wanneer gy zult den vyand onder de oogen
Tré'en, met een helden-moed:
En dat uw' hand, verr' bòven mans vermògen,
Zulx dat op 't vinnig treffen uwer schigten,
All' 't woest, verbasterd heidendom,
In 't hert' geraakt, verbaast en stom
6.[regelnummer]
Want uwen troon o god! zal eeuwig duuren,
Vol billikheid, weet alles juist te stuuren
Ten meesten nut des ryks:
Wyl' gy regtvaardig, 't regt by alle wégen,
Bemind, en zoekt, en vooren staat,
Maar hem die slinkze gangen gaat,
7.[regelnummer]
En dat 's de ré'en ô god! dat u Dien Grooten
Den schédel heeft met vreugden-zalf begòten,
(O meer dan heerlyk lot!)
In top van eeren voerd om daar te stellen
In staat daar geene u volgen zal,
Ja zelver ook niet een, van all
| |
| |
8.[regelnummer]
Dit zet den stam waar uit gy zyt gebooren,
Dit baand het ryk waar in gy zyt gekooren,
Dit baand de wégen, om 'er zig te bàden,
In eene vloed van vreugd en vrugt:
Gevoor-speld in de glans en lugt
9.[regelnummer]
Uw lyf-gewaad door-geurig van de kruiden,
Brengt ons ter neuze een lugt van 't heete zuiden
Die heerlyk pronken met albastre muuren,
Met céderen hout, met elpen-been
Na konst door-wrogt, om d'eeuwighé'en
10.[regelnummer]
Een schoone reeks van édele staat-jonkvrouwen,
Uw bruid, van u ten égemaal te trouwen,
Die aan Uw' zyde pronkt in dierbre steenen:
Daar Ophirs édel geel metaal,
Schiet flikkeringen, straal op straal,
11.[regelnummer]
Nu gy ô maagt! gespròten uit de gòden,
Kom! neig de ziel op uwes Bruigoms nooden
En geéf hem 't hert ten buit:
Zweer uw' altàren, volk en vàders wóning,
Zweer alles af, kleed zuivre lé'en
En 't schoon, met deugd-lust, om te tré'en
12.[regelnummer]
Tot onzen Prins, die 't hoogste ziel-genoegen
Schept in een zoet gelaat,
In zédigheid (die maagden béter voegen,
En in 't gewillig, opregt òvergéven,
Zoo wel van hert als regterhan,
| |
| |
Den vasten grond van d'egten-band
13.[regelnummer]
Buig voor hem né'er, hem, die uw vorst en heer is,
Wyl 't maagdendom van Tyrus in de weer is
Met all' d'aanzienlykheid;
Die vast al nàderen, datze u mogten hulden
Tot land-vorstinne, en door geschenk
Erkennen, aan uw' woord en wenk,
14.[regelnummer]
Hoe siert het goud haar Kòninklyke léden!
Wat is't een pronk-juweel!
Hoe straald de deugd in klaarheid, uit de zéden
Wat é'el gesteente zal hier tégen blinken!
En dus geleid ten hof waard in,
Moet Kònings hert en ziel en zin,
15.[regelnummer]
Met zulk een pronk, van buiten en van binnen,
Wordze ingeleid met hàre gespeellinnen,
Met konst van snàren - spel en blyde zangen,
In't Vorstelyk hof-paleis gebragt,
Alwaar dien stoet word opgewagt,
16.[regelnummer]
Daar zal O maagt! daar zal uw' stam zyn looten
Uitschieten, gull' en groen:
Daar zal uw' zaad zig, zoo by kleine als grooten,
Die doen ter aarden vallen voor haar voeten,
Doen willig komen aan de hand,
Haar né'er gebògen in het zand,
17.[regelnummer]
En u zal Ik O Kòning! all' myn dàgen
En uwen naam, van lugt tot lugt doen dràgen,
| |
| |
Dat alle volken zig met u verblyden,
U roemen zullen, alzoo lang
Den hémel met zyn ommegang,
|
|
Auteursrechtvrij