Logo DBNL
De koninklyke harp-liederen (1698)

De koninklyke harp-liederen

(1698)–Cornelis van Eeke–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het XL harp-lied.

Toon. Dogteren van Sara.

 
'K Hebb' wel lange tyden
 
Op myn God gewagt,
 
En in all' myn lyden,
 
Hert-en ziele-klagt
 
Gestiert tot Hem:
 
Die, tot myn verblyden,
 
Ook nam in agt
 
Myn droeve stem.
2.
Want zyn oog bestraalde
 
My, op myn gehuil,
 
Zulx Hy spoedig daalde
 
Néder in dien kuil,
 
En grouwel-plas:
 
En my goedig haalde,
 
Als uit het vuil
 
Van een moeras.
3.
Hy trok voet en beenen
 
Uit die taaje slyk:
 
Voerde (en gaf met eenen
 
Volle gunste-blyk)
 
My op een rots:
 
Dus weet Ik'er geenen
 
In magt, gelyk
 
De hand myns Gods.
4.
Waar op Ik wé'er léven
 
In myn geest ontfong,
 
Die met zeer verhéven
 
Blyde toonen zong,
 
Dat elk ontstak:
 
Ja, van vreugd gedréven,
 
Met herte en tong
 
In lof uitbrak.
5.
Zàlig bòven màten!
 
Die zig op de Heer
 
Enkel durft verlàten,
 
Klévende aan zyn leer;
 
En 't volk dat stout
 
Snoeft, op geld en stàten,
 
Met diepe af-keer
 
Mé'ewaardig, schouwt.
6.
Heer! wie is'er onder
 
't Stervelyk geslagt,
 
Die door all' het wonder
 
Van Uw' hand gewragt,
 
Ziet klaar lyk heen!
 
Yder in 't byzonder,
 
Agh! onze kragt
 
Is veel te kleen.
7.
Wil Ik daar in dàlen,
 
'K vinde my terstond
 
In een zee te dwàlen,
 
Zonder wal of grond
 
Voor ons verstand:
 
(Schoon hoe scherp van stràlen)
 
Geen mensche vond
 
Daar immer land,
8.
Zoud Gy, Heer der heeren!
 
Dan (zoo hoog in stand)
 
Ram of lam begeeren
 
Tot een offerhand,
 
En op 't altaar
 
Zien met lust verteeren,
 
Door vuur en brand?
 
O! verr' van daar.
9.
Daarom liet Ik d'ooren
 
(Wel gemoed en kloek)
 
My van U door-booren,
 
Volgens 't heilig-boek,
 
Als eeuwig-knegt:
 
Om naar U te hooren,
 
In 't onderzoek
 
Van 't heilig regt.
10.
Zulx Ik aan Uw' wetten
 
Ben, en U vertuit:
 
Dîe myn hert bezetten,
 
Dat Ik vast besluit,
 
Uw' heilzaam werk
 
Nog te doen trompetten,
 
Eeuw in eeuw' uit,
 
Door gansch Uw' kerk.
11.
En wie wil my dwingen
 
Dat Ik zwygen zou?
 
Van Uw' zégeningen,
 
Waarheid, liefde en trouw,
 
Die voor my staan:
 
Die U lof doen zingen,
 
Als Ik beschouw
 
Hoe verr' zy gaan.
12.
Daar Ik ook uit wagte,
 
Dat Uw' goedheid my
 
Zal, by daag by nagte,
 
Staan getrouwlyk by,
 
En zoo behoe'en:
 
Dat nog list nog kragten
 
Van wie 't ook zy,
 
My leed zal doen.
13.
Want een zee van rampen
 
Schiet op my vast aan,
 
Daar (ten zyze afschampen)
 
Ik in moet vergaan:
 
Want t'enden raad,
 
Dus alleen te kampen,
 
En ze af te slaan,
 
Valt my te kwaad.
14.
Tog Ik ly ze schuldig,
 
Ik bekenn't voor U,
 
Schoon soo ménigvuldig
 
Dat Ik daar afgruw':
 
En mynen geest
 
Droeve als ongeduldig,
 
Op't hoogste nu
 
Dyne afkeer vreest.
15.
Egter Heer! 't vertrouwen
 
Dat om 't herte zweeft,
 
Plag my t'onderhouwen:
 
En dat zelve geeft
 
My nu nog moed:
 
Doe dan elk aanschouwen,
 
Dat Gy nog leeft
 
Die my behoed'.
16.
Laat tog Uw' genade
 
Tot my zyn gewend!
 
Datze my van't kwàde,
 
Nu zoo digt ontrent,
 
Verlosse, en drà:
 
En Ik, zonder schàde
 
Wé'er uit ellend'
 
Op-ryze en stà.
17.
Maak daarom ter schanden,
 
't Woedende geweld
 
Myner dood-vyanden:
 
Dryvende haar uit 't veld,
 
Wiens bittren haat,
 
Met geklapp der handen,
 
My tsart en kweld,
 
Bespot en smaad.
18.
Maar vervull met vreugde,
 
'T regt God-zoekend' hert,
 
Daar een nieuwe jeugde
 
Uit gebooren werd:
 
Die elk bemerkt,
 
En die wàre deugde,
 
Ook zonder smert,
 
Ziel-willig werkt.
19.
Geef ook dat een yder
 
Die Uw' heil bemind,
 
Stà'ig al wyd en wyder,
 
Uw' trouw ondervind:
 
En hooft voor hooft,
 
Elk, als trouw' belyder
 
En lofs-gezind,
 
Uw' grootheid looft.
20.
Of Ik nu ellendig
 
Ben en kommer ly',
 
'k Weet God is bestendig,
 
Trouw en goed is Hy,
 
Die me onverwagt,
 
Uit-en-ook inwendig,
 
Zal màken vry,
 
Door zyn Al-magt.
21.
Nu, op dat myn hopen
 
Tog niet word bespot,
 
Doe eens d'oogen òpen
 
Over my, O God!
 
En hoor en help,
 
Eer, door tyds verloopen,
 
't Kwaad op een bot
 
My òverstelp'.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied